วันต่อมา…
“นี่เป็นช่างคนใหม่ที่ทางบริษัทจัดหาให้ครับ มีทั้งใบประกาศ และค่อนข้างเป็นมืออาชีพ…” เสียงเกริกพลเอ่ยแนะนำช่างแต่งหน้าสาวคนใหม่ให้กับคุณชายหน้าหล่อที่นั่งอยู่ โดยช่างสาวก็แสดงท่าทีนอบน้อมมีความตกตะลึงอยู่ไม่น้อยกับใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติที่ได้พบเจอ ทว่าก็ไม่ได้แสดงท่าทีหรือกิริยาอะไรที่ดูไม่เป็นมืออาชีพออกมา
“อืม” อีริคที่นั่งอยู่ก็พยักหน้ารับรู้ ทำให้ช่างสาวไม่รอช้าที่จะเริ่มทำหน้าที่ของตัวเอง โดยมีร่างสูงที่นั่งแสดงสีหน้าราบเรียบออกมาอยู่ตลอด ก่อนจะปรายตาคมกริบจ้องมองร่างดูดีตรงหน้ากับกลิ่นน้ำหอมจำนวนมากที่สาดใส่เข้ามายังจมูกโด่งได้รูป
“พอ” ริมฝีปากหนาขยับเอ่ยหลังจากที่กลิ่นน้ำหอมนั้นฟุ้งกระจาย
“ค…คะ?”
“ออกไป”
“หือ??” คนที่ถูกไล่แสดงสีหน้างุนงงออกมายกใหญ่กับสิ่งที่ได้ยิน ด้านเกริกพลเองก็ไม่ต่าง
“ให้เงินค่าเสียเวลาไป แล้วหาคนใหม่มา” เสียงทุ้มกดต่ำบอกกับชายวัยกลางคน แม้ว่าจะ
