ปึก! ปึก! ปึก!
เสียงเอวสอบเคลื่อนไหวเข้าออกรูร่องสีหวานอยู่ซ้ำ ๆ จนท้ายที่สุด
“อาา!” ปากหนาเผลอปล่อยเสียงกดเสียงครางต่ำในลำคอออกมา พร้อมกับดึงแก่นกายหนาออกจากรูร่องสีหวานกระชากถุงป้องกันราคาแพงออกเพื่อที่จะให้น้ำกามสีขาวขุ่นพุ่งเข้าใส่ร่างกายเปลือยเปล่าของลูกหว้าที่นอนอยู่
“…!” โดยคนตัวเล็กที่ถูกน้ำกามพุ่งเลอะเข้าใส่ทั้งลำตัวและใบหน้าก็ได้แต่หลับตาปี๋ตกใจ จนเมื่อได้สติก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา ก่อนจะเห็นสายตาของอีริคที่จ้องมองมาที่เธออยู่ พร้อมกับค่อย ๆ เลื่อนสายตาคมลงไปจ้องมองยังกลีบกุหลาบสีหวานที่ด้านในเริ่มแดงก่ำ และกลีบสวยที่อ้าออกเป็นรูลำหนาที่ถอนออกไป
แน่นอนว่าการถูกจ้องมองแบบนั้น ทำเอาลูกหว้ารู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องอย่างบอกไม่ถูก
เธอยังรู้สึกไม่ชินอยู่ดี…
ทว่าก็พยายามข่มความรู้สึกอายนั้นเหลือบมองไปยังท่าทางของร่างหนาที่อยู่ตรงหน้าเพื่อดูว่าอีกคนนั้น…พอใจเขาหรือยัง
ซึ่งอีริคที่รู้ตัว
