“ซวยล่ะ มันโทรหาไคเลอร์เหรอวะ!” คนลนลานมาคว้าโทรศัพท์มองรายชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอก่อนจะตัดสายทิ้ง
ฉิบหายของจริง เมื่อเวลาของการสนทนามันมากกว่าสิบนาทีนั่นแปลว่าไคเลอร์ได้ยินทุกอย่างหมดแล้ว ซวยแน่ ซวยของจริงหากไคเลอร์ตามมาเจอจริงๆ
“เหี้ยเอ้ย! ทำบ้าอะไรวะ”
“ถ้าไม่อยากเดือดร้อนรีบปล่อยฉันไปเลยดีกว่า จะบอกให้นะว่าฉันโทรออกตั้งแต่ตอนที่พวกแกลากฉันขึ้นรถแล้ว โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้บอกพิกัดอย่างชัดเจนว่าฉันอยู่ที่ไหน เฮียเลอร์มาถล่มโกดังพวกแกแน่ถ้าแกไม่ปล่อยฉันไป”
“โหยอีนี่แม่งมันวอนจริงๆ” ใบหม่อนหลับตาปี๋เมื่อหนึ่งในกลุ่มนั้นกรู่เข้ามา เงื้อมมือสูงจนรู้ชะตากรรมของตัวเองเลยว่าเธอต้องเจ็บตัวแน่
แก้มที่ไม่เคยมีใครทำให้เจ็บถูกฟาดด้วยฝ่ามือหยาบ เจ็บจนน้ำตาคลอเบ้า ไอความร้อนแผ่ซ่านบริเวณนั้นทันที
เพี๊ยะ!
“ตอบแทนความปากดี” หูอื้อจนเกือบไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว ทว่ารับรู้ได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่
