“ที่จริงหม่อนไม่เอาอะไรติดตัวไปก็ได้นะคะ เพราะความจริงแล้วมันไม่ใช่ของหม่อนเลยสักอย่าง” บอกแบบนั้นเพราะไม่อาจทนฟังอะไรได้อีกต่อไป
“อ๋อ คงตั้งใจให้เฮียเลอร์ซื้อให้ใหม่หมดเลยใช่ไหม อย่างว่าแหละ สเปคของพี่กับเฮียมันไม่เหมือนกัน เธอก็คงอยากไปเอาใจเขาแบบนั้นใช่ไหมล่ะ” พูดจาถากถางพร้อมกับมองคนตัวเล็กที่เคลื่อนไหวตัวเองอยู่ที่พื้น
ใบหม่อนกำลังเก็บเสื้อผ้า และกำลังจะไปจากที่นี่ ทั้งที่เขาเองก็กำลังจะได้คำตอบที่เขาต้องการจากผู้หญิงที่เขารอคอยมาโดยตลอด แต่ทำไมเขาถึงไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด มันไม่มีความรู้สึกนั้นเลยเหมือนกับว่าภายในใจลึกๆ เขาไม่ได้ต้องการให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้
อยู่ดีๆ ก็หยุดโฟกัสอยู่ที่เธอแค่อย่างเดียว!
“ไปอยู่กับเฮียก็ดูแลเขาให้ดีๆ เอาใจเขาเยอะๆ เขาจะได้เอ็นดูนานๆ”
“…”
“จะว่าไปแล้วก็ดีจังเลยนะ ปรับความเข้าใจกันแค่วันเดียว มีเวลาอยู่ด้วยกันแค่ไม่กี่ชั่วโมงความประทับใจมันกลับ
