ตอนที่ 5 จุดเริ่มต้น 3.2

1600 Words

หลังจากที่ฉันเฟดชีวิตของตัวเองออกมาจากไอ้เดย์ ฉันก็เหมือนจะมีความสุขมากขึ้น และในค่ำคืนนี้ ฉันได้ยินไอ้พวกแก๊งนรกที่เหลือ มันบอกว่าจะไปเที่ยวผับกันแต่ไอ้เดย์ไม่ได้ไปเพราะลียาไม่ให้มันไป ฉันก็เลยจะไปกับพวกมัน “มึงมาช้าจังวะ! เอวา พวกกูรอตั้งนาน” เป็นเสียงของไอ้กันต์เอ่ยถามออกมา “กูแต่งตัวอยู่..เป็นไง? กูสวยปะ?” ฉันถามไอ้พวกแก๊งนรก “มึงสวยที่สุดในกลุ่มอยู่แล้วปะ?” ครานี้เป็นเสียงของไอ้พัทธ์ “แหม..กูเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม กูก็ต้องสวยที่สุดปะ? กูถามพวกมึงจริงๆ พวกมึงคิดว่ากูสวยมั้ย? “สวย มึงสวยมาก” ไอ้กันต์ตอบออกมา “มึงโคตรสวยอ่ะเอวา” ครานี้เป็นเสียงของไอ้ชิน ฉันหันไปมองหน้าไอ้พัทธ์แล้วพยักหน้าให้มัน “แล้วมึงอ่ะ..ไอ้พัทธ์” “เออ..มึงสวย โคตรจะสวยเลย” พัทธ์ตอบพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย “แล้วกูสวยน้อยกว่าลียามั้ย?” คำถามของฉันทำให้พวกมันมองหน้ากันเลิ่กลั่ก “พวกกูสามคนรู้นะ..ว่ามึงคิดยังไงกับไอ้เดย์” ไอ้กันต์พูดขึ้นมา ฉันมองหน้าพวกมันสามคนด้วยความตกใจ ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีคนรู้ ขนาดพวกมันยังดูออก แล้วทำไมไอ้เชี้ยเดย์แม่ง! ไม่เคยรู้ห่าอะไรเลย “พวกกูเข้าใจมึงนะเอวา..กูรู้ว่ามึงเจ็บ มึงระบายกับพวกกูได้นะ” สิ้นเสียงของไอ้พัทธ์ น้ำตาของฉันมันก็ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย “มึงตัดใจเถอะ..ถึงยังไงไอ้เดย์มันก็ไม่ได้รักมึง มันรักลียา” ไอ้ชินมึงไม่ต้องพูดก็ได้นะ “เออ..มึงไม่ต้องย้ำก็ได้ กูรู้แล้ว ฮือ ฮือ” จากนั้นพวกมันทั้งสามคนต่างก็คอยปลอบใจฉัน ฉันดื่มเหล้าย้อมใจไปหลายแก้วจนตอนนี้สติสัมปชัญญะของฉันมันหายไป “กูขอเหล้าหน่อยย เหล้าอยู่หนายยย กูอยากมาวววว” “กูว่ามึงพอเถอะเอวา มึงเมามากแล้วนะ” ไอ้กันต์บอกออกมา “ม่ายยย กูยางม่ายพอ เอามาห้ายกูอีกดิ” “กูว่าโทรให้ไอ้เดย์มารับเอวากลับไปเถอะว่ะ สภาพนี้ไม่น่าจะขับรถกลับได้” ไอ้ชินพูดออกมา “เออ..ดีเหมือนกัน” ไอ้กันต์สนับสนุนอีกคน จากนั้นไอ้พัทธ์ก็โทรศัพท์ไปหาไอ้เดย์ทันที คุยไม่กี่คำมันก็วางสาย ไม่นานนักไอ้เดย์ก็มาถึงผับ ไอ้สามตัวมันช่วยกันพยุงฉันออกมาแล้วมันจับตัวฉันยัดเข้าไปในรถของไอ้เดย์ “ไอ้เดย์ พวกกูฝากเอวาด้วยนะมึง รถเดี๋ยวกูขับไปไว้ที่คอนโดให้” ไอ้กันต์พูดกับไอ้เดย์ “อืมม” ไอ้เดย์รับปากก่อนจะขับรถออกไปทันที ส่วนฉันก็นอนแอ้งแม่งอยู่ในรถของมัน เมื่อไอ้เดย์ขับรถมาถึงคอนโดมันก็อุ้มฉันลงมาจากรถและพาไปยังห้องของฉันที่อยู่ติดกับห้องของมัน เชื่อมั้ย? ว่ามันโคตรจะบังเอิญที่พ่อของฉันซื้อคอนโดนี้ให้ฉัน แล้ววันแรกที่ฉันย้ายมา ฉันดันมาเจอไอ้เดย์ยืนอยู่หน้าห้องพอดี ไม่รู้ว่าโลกมันกลมหรือพรหมลิขิตกันแน่ เมื่อเปิดประตูห้องได้ มันอุ้มฉันเหวี่ยงลงบนที่นอนอย่างแรงจนฉันร้องออกมา “โอ๊ย!” ฉันจุกจนตัวงอ “มึงก็รู้ว่าตัวเองคออ่อน..แล้วมึงยังจะไปแดกเหล้าอีก” ไอ้เดย์มันว่าให้ฉัน “เรื่องของกู มึงไม่ต้องมายุ่ง” ฉันตอบออกไป ตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าสติของฉันมันกลับมาแล้ว “มึงเมาขนาดนี้จะไม่ให้กูยุ่งได้ยังไง? มึงเป็นเพื่อนกูนะเอวา” “คำก็เพื่อนสองคำก็เพื่อน เพื่อนที่ไหนเค้าอะ..” ฉันพูดยังไม่ทันจบ ไอ้เดย์ก็ประกบริมฝีปากของมันลงบนริมฝีปากของฉันอย่างรวดเร็วจนฉันตั้งตัวไม่ทัน “อื้อ..อ่อยอ๊ะ” ฉันบอกให้มันปล่อย มือของฉันก็ทุบไปที่หน้าอกของมัน ไอ้เดย์จับข้อมือฉันไว้พร้อมกับบดจูบฉันอย่างรุนแรงและเร่าร้อน ความโหยหาสัมผัสที่เคยได้รับทำให้ฉันอ่อนระทวยอยู่ใต้ร่างมัน ฉันจูบตอบมันอย่างเร่าร้อน ไม่นานมันก็ผละจูบออก “กูคิดถึงมึงนะเอวา..กูคิดถึงร่างกายของมึง คิดถึงรสจูบของมึง คิดถึงหน้าอกใหญ่ๆ ของมึง คิดถึงตรงนั้นของมึง เอวามึงรู้มั้ย? ว่ากูทรมานขนาดไหน กูพยายามหักห้ามใจไม่มาหามึง กูอยากจะเอามึงมากขนาดไหนมึงรู้บ้างมั้ย? แต่เพราะมึงเป็นเพื่อนกูไง กูถึงไม่อยากจะทำร้ายมึง แต่กูก็หักห้ามใจตัวเองไม่ได้” “มึงหยุดพูดเถอะ..ตอนนี้มึงช่วยกูก่อน กูทรมานใจจะขาดอยู่แล้ว อ่าาา” ฉันพูดออกไปอย่างหน้าไม่อายเมื่อนิ้วของมันกำลังแหย่เข้ามาใต้กระโปรงสั้นเข้าของฉัน มันสอดนิ้วเข้าออกช่องทางรักของฉันอย่างรัวเร็ว สักพักมันก็เปลี่ยนจากนิ้วยาวเป็นลิ้นร้อนผ่าว ทั้งดูด ทั้งเม้ม อย่างแรง นิ้วมืออีกข้างก็บดขยี้ติ่งเสียวของฉันจนน้ำหวานไหลเยิ้มออกมา “อ๊าาาาาา ดะ เดย์ กูเสียว มึงเสียบเข้ามาเลยได้มั้ย กูไม่ไหวแล้ว” ฉันร้องขอออกไป อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ทำให้ฉันกล้าพูดได้ขนาดนี้ จากนั้นไอ้เดย์ก็รีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด ส่วนฉันก็ถอดของตัวเองเช่นกัน ตอนนี้ฉันกับมันต่างก็เปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ ฉันสบตากับมันอย่างกับคนรู้ใจที่ไม่ต้องพูดอะไรกัน ฉันและมันต่างก็เข้าหากันด้วยความคิดถึง “อ๊ะ เดย์แรงอีก” ฉันบอกเมื่อมันกระแทกแก่นกายเข้ามาในช่องทางรักของฉัน “มึงตอดกูแน่น กูเสียวจนจะเสร็จ อืมมมม” พูดจบมันก็เร่งจังหวะการแทกเข้ามาอย่างเร็วและแรง จนร่างกายของฉันมันสั่นไหวไปทั้งตัว “มันฉิบหายเลย อื้มมม” ไอ้เดย์พ่นคำหยาบออกมาพร้อมกับความเสียวซ่าน มันยังกระแทกฉันอย่างเมามัน “อ๊ะ อ๊ะ อร้ายยยย” ฉันร้องครางออกมาเมื่อร่างกายกระตุกเกร็ง “มึงใกล้จะเป็นเมนหรือยัง?” “กะ ใกล้แล้ว อีกสองวัน” “งั้นมึงก็อยู่ในช่วงปลอดภัย กูปล่อยในนะ” “อืมม” พูดจบมันก็เร่งจังหวะให้เร็วแรงขึ้นกว่าเดิม จนในที่สุดมันก็พาฉันไปถึงจุดหมายปลายทางอีกรอบ “อร้ายยยย / อื้มมมมม” เราสองคนร้องครางออกมาพร้อมกัน ลาวาสีขาวขุ่นถูกฉีดเข้าไปในช่องทางรักจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะล้มตัวลงไปนอนข้างๆ ฉัน เราสองคนต่างก็นอนหอบหายใจด้วยกันทั้งคู่ “เอวา?” “หืมม” “เรามาเป็น Friends with benefits กันมั้ย?” คำถามของไอ้เดย์ทำให้ฉันแทบจะหยุดหายใจไปชั่วขณะ “…….” “กูอยากเอากับมึงอีก..กูบอกตรงๆ ว่ากูติดใจมึง กูไม่เคยเอากับใครมันเท่ามึงมาก่อนเลย” “แม้กระทั่งกับลียาเหรอ?” “กูกับลียาไม่เคยมีอะไรกัน ลียาบอกว่าจะให้กูในวันแต่งงาน แต่มึงเข้าใจปะ? ว่ากูเป็นผู้ชาย แล้วกูก็อยากจะปลดปล่อย แต่กูก็สัญญากับลียาไปแล้วว่ากูจะเลิกทำตัวเจ้าชู้เหมือนเมื่อก่อน กูแม่งโคตรทรมานอ่ะ พอกูได้เอากับมึงวันนั้น กูก็อยากจะเอากับมึงอีก” “มึงเห็นกูเป็นแค่ที่ระบายเท่านั้นสินะ..” “ไม่ใช่อย่างนั้น..กูก็ได้มึง มึงก็ได้กู เราต่างก็วินวินกันทั้งสองฝ่าย กูรู้นะว่ามึงก็ชอบให้กูเอา” “นานแค่ไหน?” “กูก็ไม่รู้..ก็อยู่ที่ความพอใจของมึงกับกู ถ้าใครอยากจะจบความสัมพันธ์ก่อนก็บอกได้ แล้วเราก็จะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม” “……” ฉันเงียบไปพักนึง “เอวา..ตกลงมึงจะเอายังไง?” “ห๊ะ! ก็ได้กูตกลง” เดี๋ยวนะ! เอวา นี่มึงกำลังคิดอะไรอยู่ถึงได้ตอบไปแบบนั้น มึงเอาตัวเองออกมาจากความเจ็บปวดได้แล้ว มึงยังจะกลับเข้าไปทำให้ตัวเองเจ็บอีกทำไม? ก็กูรักมันนี่นา..กูยอมทุกอย่างขอแค่กูได้อยู่ใกล้ๆ มัน ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม ถ้ากูจะต้องเสียใจกูก็จะไม่โทษใคร เพราะกูเป็นคนเลือกเอง ตอนนี้ความคิดทั้งสองฝั่งของฉันมันกำลังตีกันอยู่ในหัว “ถ้าเมื่อไหร่ที่ความสัมพันธ์ Friends with benefits ของเราจบลง เราจะกลับมาเป็นเพื่อนสนิทกันเหมือนเดิม สัญญานะ” “อืมม สัญญา” “งั้นกูขอเอามึงอีกนะ..น้องชายกูมันแข็งอีกแล้วอ่ะ” “อืมม เอาดิ กูก็อยากเอามึงเหมือนกัน” หลังจากนั้นความสัมพันธ์แบบ Friends with benefits ก็เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจวบจนเวลาล่วงเลยมาจนครบ 1 ปี End of Eva Part

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more