TAHIMIK SILANG kumakain ni Eneru. Nasa magkabilang panig sila ng dining table. Napakalapit lang nito kung tutuusin. Subalit tila napakalayo naman nito sa kanya. Samantalang kani-kanina lang, magkahawak-kamay pa sila nito.
For a while, Eneru. Can I have all of you for a while?
“Ganito ba talaga kumain ang mga mayayaman?” tanong niya. “Parang laging galit-galit?”
Sa wakas ay binalingan siya nito. “May problema ba?”
“Hindi lang ako sanay na ang layo ng kasama ko sa pagkain. Sa bahay kasi namin, parang laging magkakaubusan ng puwesto sa mesa kahit tatlo lang naman kami. Kapag dumating pa ang tatay ko galing abroad, lalo ng magulo doon.”
He picked up his plate and moved to the chair next to her. “Akala ko kasi ayaw mo ng may iistorbo sa pagkain mo. Okay na ba ako rito?”
“Ewan
