สหทรรศเดินมาส่งวีรภัทรและวินธัยที่รถ หลังจากที่ทั้งหมดจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว วีรภัทรและวินธัยนั้นมักจะมีเสื้อผ้าสำรองติดรถไว้อยู่แล้วจึงไม่มีปัญหาในส่วนนี้ ทั้งหมดบอกลากัน จากนั้นสหทรรศจึงเดินกลับเข้ามาในตัวบ้านเพื่อบอกลาบิดามารดา
“เท็น ไม่นอนค้างที่นี่เหรอลูก ทำไมถึงรีบกลับ” รตีถามเมื่อบุตรชายมาบอกว่าจะกลับไปนอนที่โรงพยาบาล ใบหน้าของคนสูงวัยแต่ทว่ายังคงดูอ่อนเยาว์กว่าอายุอยู่พอควรดูเจื่อนลง
“นั่นน่ะสิลูก ลูกหยุดเสาร์อาทิตย์นี่ ไม่เห็นมีความจำเป็นต้องรีบกลับเลยสักนิด” ทรรศนะว่า
“คือผม...” สหทรรศอ้ำอึ้งเพราะไม่รู้ว่าจะบอกอย่างไรดี “ผมก็จะรีบกลับไปสืบเรื่องเงินสิบล้านของคุณพ่อที่หายไปไงครับ” สหทรรศหยิบเรื่องนั้นขึ้นมากล่าวอ้างทั้งที่จริงแล้วนั้น เจ้าตัวอยากไปหาภวิกาเสียมากกว่า เรื่องที่บิดาให้สืบนั้นเป็นเรื่องรอง
“ไม่ต้องขยันมากขนาดนั้นก็ได้ละมั้งลูก วันหยุดก็ควรหยุด ไม
