@1 ปีต่อมา
บรรยากาศภายในห้องนั่งเล่นตกแต่งด้วยโทนอุ่น ๆ แสงไฟสลัว ๆ ชวนให้รู้สึกอบอุ่นและเป็นส่วนตัว คามินนั่งใกล้ ๆ เมย มือข้างหนึ่งยกขึ้นลูบเบา ๆ ที่แขนของเธอด้วยความออดอ้อน สายตาของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนปนความหวังลึก ๆ ในใจ แต่ก็แฝงความอ้อนวอนอย่างชัดเจน
"นะครับเมย นะ...ขอแค่คนเดียวนะครับ"
เสียงของคามินนุ่มนวล ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความจริงใจที่อยากให้เมยเข้าใจ ความหวั่นไหวในเสียงพูดเล็กน้อยเผยให้เห็นถึงความเปราะบางเบา ๆ ที่ซ่อนอยู่ข้างใน
"ไม่เอา เมยยังไม่พร้อม"
เมยส่ายหน้าช้า ๆ ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แม้จะอ่อนโยน แต่ก็บ่งบอกถึงความตั้งใจและความเด็ดขาดในความรู้สึกของเธอ ดวงตาของเมยมองตรงไปยังคามินด้วยความจริงใจ แต่แฝงไปด้วยความระมัดระวังในคำตอบของเธอ
"แต่อาอยากมีแล้ว เมยช่วยอาหน่อย นะครับ"
คามินยกมือขึ้นแตะปลายคางตัวเองเล็กน้อย แสดงออกถึงความลังเลใจ แต่สายตาก็ยังคงมองเธอด้วยความห
