อีกฟากฝั่งหนึ่งร่างสูงหลับใหลอยู่ภายในเรือนรับรอง จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงแหบแห้งคล้ายคนแก่กระซิบเรียกชื่อเขา เปลือกตาสีเนื้อจึงลืมขึ้นฉับพลัน ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นจากเสื่อแล้วมองไปยังหิ้งพ่อแก่ เห็นดวงตาประกายแวววาวสะท้อนกับแสงของดวงจันทร์จึงยกมือไหว้ท่วมหัว จากนั้นก็เดินออกมาหน้าเรือนรับรองเพื่อล้างเนื้อล้างตัว เนื่องจากคืนนี้รู้สึกร้อนรุ่มกายผิดปกติ
ขณะขายาว ๆ กำลังเดินมุ่งตรงไปยังโอ่งที่อยู่หน้าตัวเรือน ก็ได้เสียงโหวกเหวกคล้ายกำลังเรียกใครบางคนดังมาจากชั้นสองของตัวบ้าน ตาคมกริบจึงหันไปมองด้วยสองคิ้วขมวดมุ่น
ก่อนจะเห็นนลินญาและกัญญาวิ่งลงบันไดมาด้วยท่าทีตื่นตระหนก ก้องจึงมองนิ่ง ๆ กระทั่งแม่ตนหันมาเห็นแล้วรีบวิ่งมาหา
“ก้องน้ำพริกอยู่กับลูกบ่?” (ก้องน้ำพริกอยู่กับลูกไหม?)
“บ่ มีหยัง” (ไม่ มีอะไร)
“น้องหายไปไสบ่ฮู้” (น้องหายไปไหนไม่รู้)
“บ่แม่นเมาแล้วย่างไปทั่วทีปติ…” (ไม่ใช่เมาแล้วเดินไปเ
