“ทำไมแกถึงคิดอย่างนั้น” นิโคลัสย้อนถามกลับบ้างอย่างไม่เข้าใจ
เจส แมคเครย์ถอนใจยา พลางเหล่ตามองเพื่อนสนิทของตนเองแล้ว ส่ายหน้าอย่างระอา “ก็ของมันเห็นๆ กันอยู่แล้ว”
“อะไร?”
“ก็แกกำลังรู้สึกแบบนี้อยู่ไม่ใช่เหรอนิก” เจสตอบตรงจุด “แล้วแกจะถามฉันเพื่ออะไร”
“...”
นิโคลัสถึงกับสะอึก พูดไม่ออกในทันที
“เกิดอะไรขึ้นกับคนอย่างนิโคลัส ธอร์นตันกันแน่เนี่ย” ทายาทแมคเครย์เอ่ยขึ้นราวกับไม่อยากจะเชื่อ เมื่อเห็นนิโคลัสเงียบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “ใครกันที่ทำให้จิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างแกถึงกับสับสนได้ถึงขนาดนี้ ขอเดาว่าไม่ใช่แม่นางแบบคู่หมั้นของแกแน่ๆ”
“จะเป็นใครก็ช่างเถอะ” นิโคลัสว่ายังไม่อยากพูดถึงอะไรในตอนนี้มากนัก “แกอย่างเพิ่งสนใจ เพราะฉันยังถามแกไม่จบ” เขาว่า และตอนนี้เจสก็วางขวดเบียร์ในมือตนเองลงกับโต๊ะกระจกตรงหน้าเช่นกัน เขายืดตัวตรงแล้วมองนิโคลัสเขม็ง
“เอ้า...มีอะไรก็ว่ามา วันนี้ฉันจะเป็นที่ปรึก
