สิ้นคำพูดริมฝีปากหยักสวยจูบเร็วๆ บนริมฝีปากเธอ ขณะที่หญิงสาวได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อ แม้จะเมาแต่เธอก็ยังรับรู้ทุกๆ เรื่องที่เกิดขึ้นรอบตัว เพียงแต่สติที่จะใช้คิดอะไรมันลดน้อยลงเท่านั้นเอง
“นี่คุณ...ทำอะไรอ่ะ” ดูเหมือนจะสายไปเสียแล้วที่วรรษาดันอกกว้างของนิโคลัสให้ห่างจากตัว
เจ้านายหนุ่มยิ้มกริ่ม “ลงโทษคนผิดไง” ขณะตอบเขาก็ต้องเกี่ยวเอวเล็กของคนนั่งข้างๆ เอาไว้ด้วย หาไม่เธอคงจะหงายหลังตกเก้าอี้เพราะมัวแต่นั่งโอนไปเอนมา
คนโดนจูบลงโทษกลับส่ายหัวง๊อกแง๊กยอมรับคำตอบของชายหนุ่ม และเพราะโดนเบี่ยงเบนความสนใจจึงลืมไปแล้วว่าเมื่อครู่ตั้งท่าจะโวยวายเขากลับเปลี่ยนมาเป็นถามเสียอย่างนั้น เพราะในสมองเธอตอนนี้กำลังแล่นอย่างเนิบช้า อีกฝ่ายบอกว่าลงโทษเธอ ซึ่งคำว่าลงโทษน่าจะหมายถึงการที่เธอต้องเจ็บตัว แต่ไหงเธอกลับไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย วรรษาส่ายหน้าอย่างไม่เข้าใจก่อนจะเอ่ยปากถามในที่สุด
“ลงโทษง้านเหรอ” คน
