“นังฝน!”
เฮือก!
วรรษาสะดุ้งสุดตัวเสียจนนิโคลัสที่จับมือเล็กรับรู้ได้ ชายหนุ่มมองใบหน้าของหญิงสาวด้วยความไม่เข้าใจก็เห็นเพียงเธอรีบก้มหน้าก้มตาลงเท่านั้น รอบกายของเขาในยามนี้เต็มไปด้วยเสียงอึกทึกมากมาย จนไม่รู้ว่าหญิงสาวเป็นอะไรไป กันแน่
“เรนนี่ เป็นอะไรไปเหรอ ทำไมหน้าซีดจัง” ชายหนุ่มก้มหน้าถาม หญิงสาวที่ซึ่งก่อนหน้านี้เจ้าหล่อนยังร่าเริงแจ่มใสอยู่เลยด้วยความเป็นห่วง
ทว่าหญิงสาวกลับไม่ฟังเขาเลยสักนิด เธอเอาแต่เหลียวซ้ายแลขวา จนในที่สุดสายตาเธอก็ปะทะเข้ากับใครคนหนึ่งซึ่งมองเธอด้วยทีท่าเกรี้ยวกราดแล้วจ้ำรี่ตรงมาหาเธออย่างรวดเร็ว คนที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุดนับตั้งแต่ย่างเท้าเข้ามาในย่านนี้
จันทร์จรี!
“นังฝน! แกจะหนีไปไหน นังฝน!”
จันทร์จรีรีบพาร่างอวบอ้วนของตนเองตรงมายังวรรษาซี่งยืนหน้าซีดเผือด ในยามปกติเธอไม่เกรงกลัวอดีตนายจ้างสาวเลยสักนิด แต่เพราะวันนี้เธอยังคงมีชนักติดหลังอย่
