Storm of love พายุคลั่งรัก

EP.2

"ผมขอสรุปเรื่องการไปค่ายในรายวิชานี้เลยนะครับ เราจะไปจิตอาสาเพื่อน้องครั้งที่เจ็ดกันที่อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่สามวันสองคืนและมีกำหนดการที่จะไปในอีกสองอาทิตย์หน้านี้นะครับ ยังไงเตรียมตัวให้พร้อมและใครมีปัญหาอะไรรีบติดต่อผมทันที"

นักศึกษาเกือบสามสิบคนในเชคนี้ต่างพากันถอนหายใจออกมาเบาๆหลังจากฟังอาจารย์ประจำรายวิชาบอกกำหนดการรวมถึงฉันที่กำลังนั่งเม้มปากฟังอาจารย์อยู่ด้วย งานอีกแล้ว..

"อ่อ ผมมีอีกเรื่องที่สำคัญต้องบอกพวกคุณในการไปค่ายครั้งนี้ไม่ได้มีแค่เชคเราเชคเดียวแต่มีนักศึกษาจากคณะวิศวะไปด้วย"

เกิดเสียงซุบซิบขึ้นทันทีก่อนจะเงียบลงอีกครั้งเมื่ออาจารย์เคาะโต๊ะของตัวเองเป็นการเตือน และทุกคนรู้ถึงความโหดของอาจารย์จึงไม่มีใครคุยกันต่อ

"พวกเขาจะไปช่วยในการบำรุงสิ่งก่อสร้างส่วนเราจะช่วยให้ความรู้น้องๆอ่อ...ค่ายนี้มีผลกับเกรดแน่นอนซึ่งผมหวังว่าพวกคุณจะคิดถึงในจุดนี้กันให้มากๆ โอเคผมขอปล่อยก่อนเวลาเลยแล้วกันอาทิตย์หน้าอย่าลืมส่งงานเดี่ยวสวัสดีครับ"

ฉันยกมือไหว้อาจารย์ก่อนจะฟุบลงกับโต๊ะอย่างเหนื่อยล้า ให้ตายอาจารย์หินจริงๆรู้งี้ไม่ยกมือโหวตคะแนนหกสิบสี่สิบหรอก...คืออาจารย์เป็นคนแฟร์ๆเลยมาถามนักศึกษาที่เรียนน่ะว่าต้องการคะแนนแบบไหนและพวกเราต่างยกมือที่คะแนนเก็บหกสิบและคะแนนสอบสี่สิบก่อนจะเพิ่งรู้ตัวกันว่ากำลังเดินลงเหวกัน

"จารสั่งงานโหดไปไหมเพิ่งนำเสนองานเก่าวันนี้อาทิตย์หน้าต้องส่งงานเดี่ยวอาทิตย์ต่อไปไปค่ายอีก เจริญค่ะ!"

พายผู้หญิงร่างอวบผมสั้นหน้าตาน่ารักซึ่งเป็นเพื่อนของฉันบ่นทันทีขณะที่กำลังเก็บหนังสือใส่กระเป๋า ฉันพยักหน้าเห็นด้วยทันทีที่ว่างานมันหนัก

"แม่ง...รู้งี้ไม่หลงกลอาจารย์หรอก" ฟ้าเพื่อนผู้ชายคนเดียวในกลุ่มของฉันก็สบถขึ้นเช่นกัน ร่างสูงติดจะผอมของฟ้าลุกขึ้นก่อนจะดันแว่นตาตัวเองขึ้นนิดๆ "เอาไงเรา กินข้าวไหนดี?"

"คณะที่ข้าวอร่อยสุดมันก็คือคณะเราป่ะวะ!" พายว่าอย่างสดใสก่อนจะหันมองฉันยิ้มๆ "ไปเหอะมึงกูหิวไส้จะขาดแล้ว"

"ปวดฉี่อ่ะไปก่อนเลยเดี๋ยวตามไป" ฉันบอกเพื่อนอีกสองคนก่อนจะลุกยืน "ฟ้ากินไรอ่ะ"

"เหมือนเดิม" ฟ้ายิ้มพร้อมยักคิ้วให้ฉันฉันเลยพยักหน้าพร้อมยักคิ้วคืน

"เอาด้วย!"

"เค เจอกันที่โต๊ะ"

ฉันพยักหน้าก่อนเดินแยกออกมาเข้าห้องน้ำก่อนด้วยห้องน้ำชั้นสี่ที่ฉันอยู่คนเข้าน้อยและสะอาดฉันเลยมักจะเข้าตลอด คณะศึกษาศาสตร์คนเยอะน่ะห้องน้ำชั้นล่างๆเลยไม่ค่อยดี ชั้นนี้แหละโอสุด ฉันเดินเข้ามาทำธุระของตัวเองตามปกติก่อนจะกดชักโครกเตรียมออก

"แน่ใจหรอว่าไม่มีคน" ....หือ ฉันเบิกตาหลังจากตัวเองกำลังจะเปิดประตูออกจากห้องน้ำแต่ด้านนอกห้องดันมีเสียงของผู้ชาย!

"โถ่ ชั้นนี้คนไม่เข้าหรอกผีเยอะ" เสียงของผู้หญิงดังขึ้นทำให้ฉันเริ่มแน่ใจว่าด้านนอกกำลังเกิดอะไรขึ้น แต่ขอบอกก่อนได้ไหมว่าชั้นนี้ไม่มีผีมีแต่คนเนี้ย! "เค้าไม่ได้เจอตัวมาสักพักแล้วนะตัวมั่วแต่จดจ่อกับการแข่งอ่ะ"

"เลิกเรียกผมว่าตัวเถอะรู้สึกเหมือนสัตว์ยังไงก็ไม่รู้"

ผู้ชายน่ากลัวจัง ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆหลังจากยืนฟังทั้งสองคุยกันอยู่นานเกือบนาทีพลางคิดว่าควรจะออกไปก่อนพวกเขาจะทำอะไรๆกันรึรอให้พวกเขาออกไปก่อนเองเพราะนี่มันห้องน้ำ แถมยังเป็นห้องน้ำของคณะอีก!

"อย่าดุเค้าสิ..อื้อ.."

สะ...เสียงหาย!? ชิบหายๆๆๆเสียงหายแบบนี้ไม่ดีแน่ไม่ดีแน่ๆ ฉันเริ่มลนมองหน้าหลังทั้งที่รู้ว่ามันก็เป็นพนังห้องไม่มีประตูวิเศษของโดราเอมอนมาช่วยหนีออกจากสถานการณ์นี้แน่ๆ! ยังไงฉันต้องออกไปว่ะอยู่ไม่ได้อยู่ไม่ได้!!

ตึง!

ฉันดึงประตูออกมานิดๆก่อนจะดันมันกระทบแรงๆเพื่อส่งสัญญานให้คนข้างนอกที่กำลัง....ทำอะไรกันก็เถอะหยุดก่อน ฉันคิดว่ามันคงดีกว่าการเปิดประตูออกมาแบบไม่บอกไม่กล่าวน่ะนะ

"ไหนว่าไม่มีคน?" เสียงผู้ชายถามเสียงเรียบ

"เอ่อ...เค้าก็ไม่รู้ดะ เดี๋ยวสิพายุรอด้าด้วย!"

ตึกๆๆ

เสียงวิ่งออกห่างจากห้องน้ำทำเอาฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เกือบตายนี่เอาจริงถ้าฉันไม่ทำเสียงพวกเขาจะเลยเถิดกันไหมอ่ะ ฉันส่ายหน้าก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำและรีบลงไปหาเพื่อนๆตัวเองที่นั่งรออยู่ที่โรงอาหารทันทีเมื่อเห็นว่าทางสะดวก...พวกเขาคงหนีไปแล้วแหละ

"ทำไมมาช้าจัง" พายเงยหน้ามาถามทันทีแม้ข้าวเต็มปาก

"โทษทีพอดีท้องเสียน่ะ" ฉันตอบพร้อมยิ้มแห้งๆก่อนจะนั่งลงข้างๆพาย ฟ้าเงยหน้าจากจานข้าวพร้อมใบหน้าหงุดหงิดจนฉันสงสัย "เป็นไรรอเรากินข้าวนานหรอ?"

"ไม่ใช่หรอกนิ่ม" ฟ้าตอบเบาๆก่อนจะเหลือบมองพายอย่างหงุดหงิด "ก็ยัยพายน่ะสิเอาแต่กรี๊ดพวกคนหล่อจนน่ารำคาญ"

ฉันเบิกตาหันมองพายทันทีที่รู้สาเหตุที่ทำให้คนอย่างฟ้าไม่พอใจขณะที่พายก็เลิกคิ้วทำหน้ากวนๆใส่

"อะระ!? กูจะมองใครแล้วมึงจะทะมะ??"

"ใจเย็นพาย มีไรน่าสนใจไหนเล่าสิ"

ฉันรีบห้ามทัพก่อนจะหันมองฟ้าอย่างปลามๆเพราะเดี๋ยวก็ได้มีเรื่องกันจริงๆ สองคนนี้ทะเลาะกันบ่อนน่ะและสาเหตุก็ไม่ใช่อะไร...พายชอบหนุ่มหล่อๆและเป็นถึงคนตั้งเพจหนุ่มหล่อประจำ SUZ เพิ่งตั้งหมาดๆแต่คนมาตามเยอะเป็นพัน และนั้นแหละฟ้าหาเรื่องทะเลาะบ่อยเพราะหึงพาย คือแบบฟ้าชอบพายน่ะแต่พายไม่รู้...เป็นฉันเองที่รู้ ฮ่าๆ

"ก็นั้นไง วันนี้เป็นวันดีของเรายังไงก็ไม่รู้อ่ะนิ่มม"

"ยังไง??"

พายยกมือขึ้นปิดหน้าทำเขินก่อนจะชี้ให้ฉันมองตามนิ้วตัวเองไปที่โต๊ะอีกฝั่งของโรงอาหาร ฉันหรี่ตาก่อนจะเห็นว่าสิ่งที่เพื่อนให้ดูคืออะไร...หนุ่มหล่อไงล่ะ ฉันยิ้มเมื่อเห็นผู้ชายร่างสูงหุ่นดีใบหน้าหล่อคมที่กำลังนั่งหันหน้ามาทางเราซึ่งเขาเป็นเดือนมหาลัยเมื่อสองปีก่อนเขาชื่อพี่ยักษ์อยู่คณะบริหารและที่ฉันรู้ก็เพราะพี่คนนี้เพื่อนคนข้างๆฉันปลื้มมากน่ะสิ

"กูอยากจะกรี๊ด!" พายสบถเขินพร้อมตักข้าวเข้าปาก "เมื่อกี้เหมือนพี่ยักษ์สบตากับกูด้วย!"

"มโนน่ะสิ"

"ไอ้ฟ้า!" พายถลึงตาใส่ทันทีขณะที่ฟ้าทำแค่ยักไหล่ใส่ก่อนจะตักข้าวเข้าปากต่อ ฉันยิ้มแห้งๆพลางตักข้าวเข้าปากด้วยเหมือนกัน "แปลกทำไมวันนี้่พี่ยักษ์มากินข้าวคณะเรา"

"พี่เข้าอยู่คณะไรนะพาย" ฉันถามซึ่งพายก็หันหน้ามายิ้มตอบทันที

"บริหารจ้า หล่อรวยใจดีแม้หน้าจะดุแต่ใจนั้น.."

"สาวน้อย?"

"ตกลงมึงจะเอากะกูช่ะฟ้า!?"

"ฟ้าแค่พูดเล่นน่าพายใจเย็นๆ"

ฉันขมวดคิ้วและส่ายหน้าให้ฟ้าเลิกแซะพายทันที ฉันเหลือบมองไปทางที่พี่ยักษ์นั่งอยู่อีกครั้งก่อนจะหันว่าเขาไม่ได้นั่งคนเดียว มีผู้ชายอีกสองคนนั่งอยู่ด้วยแต่นั่งหันหลังให้เรา

"พี่ยักษ์มากับเพื่อนหรอ" พายหันมองตามก่อนพยักหน้ายิ้มๆ

"ก็ถึงบอกไงว่าวันนี้โคตรจะดวงดีเพราะคนหล่อไม่ได้มาแค่หนึ่งแต่มาถึงสาม!" ฉันขมวดคิ้วงงๆ "ก็เพื่อนพี่ยักษ์อ่ะพี่ใบเตยคนนี้มึงต้องจำได้"

ฉันพยักหน้าเพราะพี่ใบเตยนี่เพื่อนสนิทพี่ยักษ์ไปไหนตัวติดกันตลอดและถึงจะชื่อน่ารักแต่เขาไม่ได้น่ารักตามชื่อ เขาเป็นผู้ชายที่ดูดุดันมาก หน้าตาค่อนไปทางนักเลงเลยล่ะ ฉันตักข้าวคำสุดท้ายเข้าปากก่อนจะขมวดคิ้วมองผู้ชายอีกคนที่มีผมสีฟ้า...คุ้นๆแฮะ

"คนนี้นิ่มไม่ค่อยเห็นหรอกพี่พายุอ่ะแซ่บ!"

"เคยกิน?" ฟ้าถามทันทีทำเอาพายถอนหายใจ

"ไม่ย่ะ! แต่พี่พายุอ่ะแฟนพี่ด้าดาวคณะเราปีสาม!" พี่ด้า...พี่พายุ... "พี่พายุเรียนวิดวะแกเลยไม่เคยเห็นไง"

"แค่กๆๆ"

"เฮ้ยโอเคป่ะนิ่ม!?"

ฉันยกมือโบกไปมาเร็วๆพร้อมรับแก้วน้ำของฟ้ามาดื่มเพราะจู่ๆตัวเองเพิ่งคิดออกว่าชื่อนี้เคยได้ยินที่ไหน ก็ห้องน้ำไงแถมพี่ผมฟ้ายังเป็นคนเดียวกับคนที่เป็นแชมป์ในรายการแข่งรถที่ฉันเพิ่งไปดูมาเมื่ออาทิตย์ก่อนอีก!...พี่พายุเป็นคนเดียวกับที่ชนะดิว เป็นคนเดียวกับคนที่ไปสวีทกะพี่ด้าในห้องน้ำเมื่อกี้!

มันจะบังเอิญเกินไปไหม!?

"อยู่ๆก็สำลักน้ำซะงั้น"

พายว่าอย่างใจหายพร้อมลูบฉันปอยๆ ฉันไอหน่อยๆก่อนจะพยักหน้าบอกเพื่อนว่าโอเคขณะที่สายตายังจ้องมองพี่ผมฟ้าจากด้านหลังอยู่ ใครจะไปคิดว่าพี่เขาจะเป็นคน...แบบนั้นล่ะ

"ก็มึงเอาแต่พูดเรื่องผู้ชายนั้นแหละนิ่มเลยหายใจผิดจังหวะน่ะ"

"อะไรๆ ไม่เกี่ยวไหมไอ้ฟ้ามึงพาลล่ะกูว่า"

ฉันเหล่ตากลับมามองเพื่อนทั้งสองคนที่กำลังก่อสงครามกันอีกครั้งก่อนจะลอบถอนหายใจออกมาเบาๆและจัดการถือจานและกระเป๋าเงินตัวเอง

"เอาไรไหมเราจะไปซื้อน้ำปั่นอ่ะ"

"ไม่เอา!/ไม่กิน!"

ทั้งสองตอบพร้อมกันก่อนจะสบตาและหันหน้าไปคนล่ะทางทำเอาฉันอดจะยิ้มขำไม่ได้ ฉันพยักหน้าและเดินเอาจานไปเก็บก่อนจะเดินเข้าร้านน้ำปั่นร้านประจำเพราะมีร้านเดียวของคณะ แต่ถึงจะมีร้านเดียวก็อร่อยนะดูจากคนที่ต่อคิวซื้อสิ ฉันยืนรอคิวสั่งอย่างอารมณ์ดี

"เอาจริงนี่ยังไม่อยากเชื่อว่าพี่พายุจะคบกับพี่ด้า"

ต้องดังขนาดไหนคนถึงพูดถึงกันนะ ฉันเหลือบมองผู้หญิงสองคนที่ต่อแถวอยู่ตรงหน้าตัวเองก่อนจะลอบมองไปทางอื่นอย่างไม่ใส่ใจ ก็เขาไม่ได้พูดถึงฉันนิจะสนใจทำไม

"ใช่หรอ กูว่ากิ๊กแป๊บๆเดี๋ยวก็เลิกพี่พายุคบใครนานไหมถามจริง?"

"เออๆ ล่าสุดพี่ดาวเศรษฐศาสตร์ยังน้ำตาเช็ดหัวเข่า"

"คนนั้นคบกี่วันนะ" โห...ถามเป็นวันเลยหรอ นี่ฉันไม่ได้อยากฟังนะแต่แบบได้ยินๆเต็มๆหูเลยเพราะพวกเธอเม้ากันดังมาก

"หกวันน่ะแต่เลิกก่อนเลยไม่ถึงอาทิตย์"

เสียงนิ่งเรียบจากด้านหลังฉันเอ่ยขึ้นทำเอาทั้งฉันและผู้หญิงที่กำลังคุยเรื่องพี่พายุต้องหันหลังกลับมองตามเสียง ฉันเงยหน้าขึ้นมองคนที่สูงกว่าหลายคืบก่อนจะเบิกตากว้างนิดๆเพราะคนที่เพิ่งตอบดันเป็นคนเดียวกับที่กำลังถูกพูดถึงในบทสนทนานี้!

"เอ่อ...ขะขอโทษนะคะพี่พายุ!"

หนึ่งในสองเอ่ยขอโทษพี่เขาอย่างรวดเร็วและรีบก้มหน้าก้มตาวิ่งออกจากร้านทำเอาคนในร้านมองตามอย่างสนใจก่อนจะเบนสายตามาที่ร่างสูงที่กำลังยืนนิ่งตรงหน้าฉันอีดครั้ง เขาสูงมากจริงๆขนาดวันนั้นฉันมองจากไกลๆฉันยังรู้เลยว่าสูงแต่พอมาเทียบกันใกล้ๆแบบนี้แล้วฉันดูโคตรจะเตี้ย!

"ไม่สั่งหรอ?"

"..." ฉันขมวดคิ้วเมื่อคนตรงหน้าถาม เขาเลิกคิ้วสงสัยพลางใช้สายตาติดจะหงุดหงิดมองลงมาที่ฉันทำเอาฉันชาวาบเหมือนวันนั้น วันที่เขาจับได้ว่าฉันแอบถ่ายรูป! "เอ่อ...สั่งค่ะสั่ง"

ฉันยกมือเกาแก้มตัวเองและรีบหันมาสั่งน้ำแตงโมปั่นอย่างลนๆเพราะดันไปทำให้พี่ผมฟ้าอารมณ์เสียซะได้

"รอแป๊บนึงนะคะเดี๋ยวได้จะเรียกคิว"

และด้วยคนเยอะทางร้านเลยมีบัตรคิวให้ ฉันถือบัตรคิวมานั่งรอที่เก้าอี้หน้าร้านก่อนจะหยิบโทรศัพท์ตัวเองมากดดูนั้นนี่ไปเรื่อย อ่า...วันนี้ต้องไปร้านนี่น่า ฉันเข้าไปตอบกลับพี่เน่เจ้าของร้านที่ฉันทำงานพิเศษหลังจากเห็นไลน์เธอที่ส่งมาเตือน

ฟึ้บ..

ฉันเหล่ตามองร่างสูงที่เดินมานั่งที่เก้าอี้ตัวข้างๆนิดๆ ขณะที่เขาก็ยกมือขึ้นเสยผมสีฟ้าตัวเองขึ้นพร้อมยกขาขึ้นไขว้ห้างด้วยท่าทีสบายๆแต่กลับทำเอาคนทั้งร้านต้องแอบมองรวมถึงฉัน...กลิ่นน้ำหอมพี่เขาหอมชะมัด มันหอมแบบสดชื่นอ่ะ แต่ให้ตายพี่ผมฟ้าในชุดนักแข่งรถว่าเท่ห์แล้วแต่พอเจอชุดนักศึกษาเข้าไปนี่ยังไปไม่เป็น

...คนบ้าอะไรโคตรจะดูดี!

เลิกมองเถอะก่อนจะโดนด่าเหมือนเมื่อกี้ ฉันเตือนตัวเองก่อนจะก้มมองโทรศัพท์อีกครั้งก่อนลุกไปเอาน้ำเมื่อถึงคิว ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะก็เจอพายนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่อย่างตื่นเต้น

"กรี๊ดด แกได้นั่งข้างพี่พายุด้วย!!" ฉันเลิกคิ้วพลางดูดน้ำแตงโม...โหห วันนี้หวานไปไหมป้า? "เกร็งล่ะสิ เขินไหมๆๆ"

"หื้อ...อ่อ เกร็งดิพายมองไปเหมือนเราเป็นคนแคระไหม?" ฉันถามติดตลกซึ่งพายรีบพยักหน้าพลางหัวเราะทันที

"โคตรแคระ พี่พายุจากดูสูงอยู่แล้วยิ่งเหมือนไททันตอนนั่งข้างแกฮ่าๆ"

ไม่ต้องถามเลยว่าฉันตัวเล็กขนาดไหน สูงแค่ร้อยหกสิบสี่จะไปสูงอะไรกับคนที่ดูจะสูงเกินร้อยแปดสิบล่ะ ฉันส่ายหน้าไปมาก่อนเราสามคนจะรีบไปเรียนต่ออีกสองวิชา วันนี้เรียนหนักที่สุดในอาทิตย์เลยมั้ง

"ห้องน้ำว่างแล้วนะนิ่ม"

"อือ.." ฉันเงยหน้าจากเตียงตัวเองก่อนจะหันมองพายที่กำลังเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ อ่อฉันกับพายอยู่หอด้วยกันน่ะสงสัยเพราะความโชคดีที่ทำให้ฉันกับพายถูกสุ่มให้มาอยู่ด้วยกันในหอใน "อาบเร็วแบบนี้ได้ถูสบู่ป่ะจ๊ะ!?"

"ยัยบ้าฉันอาบไปเกือบชั่วโมงได้มั่ง!" ฉันดันตัวเองขึ้นพลางหัวเราะร่า "ไปไปอาบน้ำเหม็นอิบอ๊ายย"

ฉันเบะปากใส่พายพลางเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและชุดนอนถือเข้ามาในห้องน้ำ ได้อาบน้ำหลังจากที่ทำงานมาเหนื่อยๆนี่ดีจริงๆ ฉันเพิ่งกลับมาจากทำงานพิเศษที่ร้านขายดอกไม้น่ะทำเฉพาะวันจันทร์-พุธ-ศุกร์ งานชิลดีสนุกด้วย ฉันเดินหาวออกมาจากห้องน้ำก่อนจะขมวดคิ้วมองพายที่กำลังนั่งกรี๊ดที่หน้าคอมตัวเองอยู่

"หล่อมากกกก โอ้ยยยไม่ได้แบบนี้เก็บไว้ดูคนเดียวไม่ด้ายยย"

"ใครหล่อจ๊ะ!?" ฉันชะโงกหน้าเข้าไปถามก่อนจะเบิกตามองรูปที่ดูคุ้นตาสุดๆด้วยความตกใจ นั้นมันรูปที่ฉันถ่ายนิ! และพายมันสูบรูปจากกล้องฉันอยู่! "พายนี่แกสูบรูปของเราได้ไง!?"

"ไม่ต้องเลยมีรูปดีๆไม่แบ่ง ถึงว่าวันนี้ไม่ตกใจที่เห็นพี่พายุที่จริงก็ไปแอบถ่ายพี่เขามานี่เอง!"

"ไม่ใช่นะ!" ฉันปฏิเสธเสียงแข็งขณะที่หน้าจอคอมก็แสดงหลักฐานชัดเจนด้วยรูปพี่ผมฟ้าที่กำลังยืนถือถ้วยรางวัล! ฉันเบะปากพลางถอนหายใจ "ก็วันที่เราบอกจะไปดูแฟนเพื่อนแข่งอ่ะพาย พี่เขาก็แข่ง.."

ฉันบอกตามจริงพร้อมหยิบกล้องตัวเองกลับคืนแม้รูปจะโดนสูบไปแล้วก็เถอะ

"เล่ามาให้ละเอียดเลยนะ!" ฉันถอนหายใจแต่ก็ต้องเล่าให้พายฟังเธอตาวาวมือสั่นเมื่อฉันเล่าจบ "สุดยอดไปเลย พี่พายุอย่างเท่ห์แบบนี้รู้คนเดียวไม่ได้แล้วๆๆ"

"จะทำไร?" พายแสยะยิ้มพร้อมคลอนหัวไปมา "นี่อย่าบอกว่าจะเอาไปลงเพจ"

"ถูกต้องนะครับบ พี่พายุมีรูปน้อยจะตายแต่ๆๆ ถึงจะมีรูปหน่อยแต่รูปพี่แกหมื่นไลน์อัพนะจ๊ะแถมคนแชร์ก็เยอะคิดดิถ้าเอารูปนี้ลง..." พายส่ายหน้าไปมาทำเอาฉันรีบยกมือห้าม

"ไม่ได้นะพายถ้าพี่เขาไม่โอเคล่ะ นี่เท่ากับเราไปแอบถ่ายเขาโดยเขาไม่สมยอมเลยนะ!"

"เดี๋ยวนี้ไม่มีใครสนหรอก ขนาดเราเอารูปพี่ยักษ์ลงบ่อยๆเขายังไม่ว่าไรเลยแถมมาเม้นด้วย" พายว่าพร้อมตบไหล่ฉันบุๆ "ไม่ต้องคิดมากพี่เขาไม่ใส่ใจกันหรอก"

ฉันนิ่งไม่รู้จะตอบยังไงแม้ไม่อยากให้เพื่อนเอารูปไปลง...จะเถียงก็คงแพ้เพราะฉันไม่เคยเถียงยัยพายชนะเลยมันเลยจบที่เธอลงรูปและก็เป็นไปตามคาด คนมาไลค์เป็นพันแถมยอดแชร์ยังขึ้นเอาๆอย่างรวดเร็วแม้จะลงไปไม่ถึงชั่วโมง

...คงจะไม่เป็นไรหรอกนะ ฉันพยายามคิดงั้นแต่มันอดคิดมากไม่ได้จริงๆ