FACUNDO
Ito ang pangalawang araw na kapiling namin ang abo ni George sa bahay. Ang pagkawala niya ay walang ibang ibinigay sa aming mag-asawa kung hindi lungkot at pagsisisi.
Pagsisisi dahil hindi namin siya hinanap pagkatapos niyang umalis sa mansyon upang sunduin si Danaya.
"Bakit ito nangyayari sa atin, Facundo? Bakit si George pa ang kinuha ng Diyos sa atin? Siya ang buhay natin... paano na tayo ngayon? Itong lahat ng ipinundar natin, wala nang magmamana. Ang mga pangarap natin sa kaniya ay hindi na matutupad."
Hinaplos ko ang balikat ng aking asawa. Pareho kaming nakatingin sa lalagyan ng abo ni George.
"Nandyan pa naman si Marga. Hindi masasayang ang--"
Inilayo ng aking asawa ang kaniyang ulo na nakapatong sa aking balikat.
"Are you kidding? Si Marga? Kay Marga mo ipapasa ito
