สิบโมงเช้า
เอกราชขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านพ่อเลี้ยงสิงห์ยามสายไก่เลิกโห่ หัวใจร้อนรนนึกอยากมาเสียตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางหลังจากได้รับโทรศัพท์จากขันเงิน
"สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง เชิญเข้าไปข้างในบ้านก่อนนะคะ คุณสิงห์กำลังทานมื้อเช้าอยู่ค่ะ" คำนางออกมาต้อนรับแขกประจำของบ้านด้วยรอยยิ้ม
"กินข้าวเช้าตอนสิบโมงเนี่ยนะ มันไม่สบายหรือเปล่า?"
"เปล่าหรอกค่ะ คุณสิงห์นั่งทานฆ่าเวลาเฝ้าคุณรสาทำอาหารไปด้วย เชิญพ่อเลี้ยงไปดูที่ห้องครัวก็ได้ค่ะ" คำนางผายมือเชิญและเดินนำหน้าพ่อเลี้ยงเอกราชตรงเข้าไปหาสิงห์ภายในห้องครัว
"ท่าทางไอ้สิงห์จะอาหารหนัก เฝ้าเมียทำอาการเนี่ยนะ มันเป็นเอามากเลยจริงๆ" ชายหนุ่มนึกหมั่นไส้ ก่อนแต่งงานเพื่อนสนิทยังทำท่าทีจงเกลียดจงชังรสาอย่างกับอะไรดี วันนี้ดันทำตัวติดแจเฝ้าไม่ยอมห่างจนแทบไม่ทำการทำงาน
"อ้าว คุณเอก สวัสดีค่ะ" รสาหันกลับมาเห็นเอกราชกำลังเดินตรงเข้ามาในประตูห้องครัวพอดีจึงเอ่ยทัก
