บรรยากาศตึงเครียดเกิดขึ้นบนโต๊ะอาหารมื้อเที่ยงเพราะพ่อเลี้ยงหนุ่มเจ้าของไร่เอาแต่ตีสีหน้าบึ้งตึงราวกับมีเรื่องขุ่นข้องหมองใจอย่างหนักหนาสาหัส คุณลักษมีได้แต่ทำตาขวางใส่บุตรชายเป็นเชิงปรามที่เขาทำตัวไม่ให้เกียรติพ่อตาแม่ยายของตนเองเลยสักนิด ด้านเอกราชซึ่งเอาแต่นั่งนิ่ง คิดผิดมหันต์ที่มาร่วมรับประทานมื้อเที่ยงด้วยวันนี้ ชายหนุ่มแทบไม่กล้าหายใจเสียงดังเสียด้วยซ้ำ เพราะรู้จักนิสัยโมโหร้ายดั่งพายุของเพื่อนสนิทเป็นอย่างดี
"พ่อเลี้ยง เลิกทำหน้าบึ้งตึงแบบนี้ซะที" นางโน้มเข้ามาใกล้บุตรชายเพื่อส่งเสียงกระซิบกระซาบระหว่างคุณพิสุทธิ์และคุณรดาพูดคุยกับบุตรสาว แต่มีหรือคนหัวดื้อหัวรั้นเช่นสิงห์จะยอมฟัง เขายังคงตีสีหน้าบึ้งตึงและจ้องมองภรรยาสาวซึ่งกำลังพูดคุยกับบิดามารดา
"ขอบคุณพี่ลักษมีสำหรับอาหารมื้อเที่ยงวันนี้ อร่อยมากครับ มีอาหารบางอย่างที่เป็นฝีมือลูกสาวของผม ผมจำได้ดี" คุณพิสุทธิ์เอ่ยขึ้นด้วยรอ
