@วันต่อมา
“ขอดูภาพกล้องวงจรปิดตรงโถงลิฟต์กับหน้าห้องผมครับ วันที่ 18 เวลาประมาณบ่ายสาม”
เสียงผมเย็นจัด ขณะที่พูดกับนิติบุคคลของคอนโด ชายหนุ่มในชุดยูนิฟอร์มพยักหน้ารับ ก่อนกดคลิกเปิดภาพให้ที่หน้าจอ สายตาผมจับจ้องไม่กระพริบ และแล้วภาพที่ปรากฏออกมาก็ทำให้ผมเข้าใจทุกอย่าง
เฟย์...เดินออกจากห้องพร้อมกระเป๋าเดินทาง น้ำตาไหลอาบแก้ม เธอออกไปได้เพียงไม่นานก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมรู้จักเป็นอย่างดีเดินตามออกมา
“แม่...!!”
ผมเอ่ยออกมาพร้อมกับคิ้วขมวดชนกัน แม่ของผมรอเธออยู่ในห้องนั้น เธอต้องพูดอะไรบางอย่างกับเฟย์แน่ๆ เฟย์ถึงได้หอบของออกไปแบบนั้น ผมถอนหายใจออกมาอย่างคนที่โคตรจะหงุดหงิด ก่อนจะรีบขับรถกลับบ้าน ไปถามเรื่องราวทั้งหมดจากแม่ในทันที
ผมเหยียบคันเร่งจนรถแทบจะทะยานออกจากถนน เลือดในอกเดือดพล่านจนแทบระเบิด ทันทีที่เปิดประตูลงจากรถ ผมเดินดุ่มๆเข้าไปในบ้านด้วยความร้อนในระดับสิบ พอเข้าไปถึงก็เห็นแม
