เกียร์รักมาเฟียร้าย

ห้องสมุดกลางมหาวิทยาลัย KMTT ซึ่งเป็นห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดและทันสมัยที่สุดในตอนนี้จากการจัดอันดับของมหาวิทยาลัยทั่วทั้งประเทศ นักศึกษาที่นี่ถูกคัดเข้าด้วยการสอบและฐานะ เพราะ KMTT ไม่ใช่แต่พวกหัวกะทิเท่านั้นพื้นฐานสังคมต้องอยู่ในระดับใกล้เคียงกัน เพราะฉะนั้นที่นี่ไม่มีนักศึกษาที่ใช้ทุนแม้แต่คนเดียว ถ้าเข้ามาเรียนแล้วการเรียนตกจนต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนดก็ถูกเชิญออกเช่นกัน คนทั่วไปจะเรียกที่นี่ว่ามหาลัยราชนิกุล และที่ไม่มีใครรู้ก็คือตระกูลไหนเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ มีแต่บอร์ดบริหารที่เป็นตัวแทนในการดำเนินงานมาหลายสิบปีจนถึงปัจจุบัน ในสุดของทางเดินห้องสมุดเป็นผนังกระจกเงาบานใหญ่มันเป็นที่ชื่นชอบของนักศึกษาหญิงเพราะพวกเธอสามารถส่องความงามตัวเองได้ตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่พวกเธอไม่เคยรู้ว่าหลังกระจกหนานั้นมีห้องห้องหนึ่งซ่อนอยู่ คุณคีย์ ชายหนุ่มที่เป็นเจ้าของห้องและเป็นเจ้าของทุกอย่างของ KMTT เขานั่งทำงานอยู่ที่นี่เฉพาะเวลาที่เขาต้องเข้าเรียน มันเป็นห้องส่วนตัวที่แม้แต่เพื่อนสนิทก็ไม่เคยได้เข้ามา เขาไม่เคยสนใจผู้คนมากมายที่มายืนส่องเงาตัวเองผ่านกระจกบานนี้ จนกระทั่งเมื่อปีก่อนค่ำคืนหนึ่งที่เขานั่งทำงานจนเลยเวลาปกติ ลูกน้องคนสนิทไม่ได้เข้ามาเตือนเพราะพวกเขาไม่มีหน้าที่ตราบใดที่คุณคีย์พอใจที่จะอยู่ต่อให้ต้องเฝ้าหน้าประตูยันตะวันขึ้นพวกเขาก็ต้องทำ ตอนที่เขากำลังปิดปากกาในมือหางตาได้หันไปพบร่างเล็ก ๆ นอนฟุบอยู่ที่โต๊ะยาวตัวในสุดริมกระจก นาฬิกาดิจิตอลแจ้งเวลาว่าตอนนี้ห้องสมุดปิดทำการไปแล้วรวม 30 นาที เขาออกจะแปลกใจว่าทำไมเจ้าหน้าที่ไม่ทำการตรวจตราจนปล่อยให้มีนักศึกษาติดค้างอยู่ เขาเรียกคนสนิทเพื่อบอกว่าให้ไปรอเขาที่หน้าตึกทางออกห้องสมุด ส่วนตัวเขาเองจะออกอีกทาง ดลกับเต้ ลูกน้องคนสนิทที่มีอายุมากกว่าเขาไม่มากพยักหน้ารับคำเจ้านายก่อนจะเดินออกไปตามคำสั่ง เขาสแกนม่านตาตัวเองเสียงกึกของกระจกบานใหญ่ถูกเลื่อนกว้างออก ขายาวของเขาก้าวออกมายืนที่ห้องสมุดไม่นานบานกระจกด้านหลังก็ถูกบิดลงสนิทเรียบเหมือนเช่นดั่งเคยเป็นมา มันเคยเปิดแต่ไม่ได้บ่อยนี่เป็นครั้งที่สองในรุ่นเขาที่ถูกใช้งาน เขาเอานิ้วเรียวยาวเกลี่ยผมยาวที่ปิดบังใบหน้าผู้หญิงที่นอนหลับสนิท ใบหน้ารูปไข่ได้รูปมองแค่นี้เขายังรับรู้ได้ว่าเธอสวยขนาดไหน แต่ไม่ใช่วิสัยของเขาที่จะเข้าวุ่นวายกับผู้หญิง "โทรอาจารย์แก้วบอกว่ามีนักศึกษาหญิงไม่สบายติดอยู่ในห้องสมุดชั้นใน" "ครับคุณคีย์" "พี่ดลอยู่รอจนกว่าเรื่องจะเสร็จ" "ครับคุณคีย์" นายใหญ่ที่ทุกคนเรียกเขาว่าคุณคีย์ตอนนี้กำลังขึ้นมาสู่อำนาจที่รองแค่คนคนเดียวคือ คุณคิง พ่อบังเกิดเกล้าของเขาและแม่เวนดี้สุดสวยของพ่อเขา และคนอีกคนที่เขาจะยอมให้ยกเว้นเรื่องงานก็คือน้องสาว ไคล่า ที่อายุห่างกันถึง 5 ปี ปัจจุบันเรียน Boarding School ที่อังกฤษตั้งแต่เด็ก ๆ ไม่ใช่ใครบังคับให้เธอไปแต่น้องสาวเขาขอไปเอง ซึ่งทุกครั้งก็จะเป็นเขากับพ่อแม่ที่บินไปหา ไคล่าไม่ยอมกลับไทยมาหลายปีแล้วบ่นว่าอากาศร้อนไปเธอไม่ชอบส่วนเหตุผลจริง ๆ น่าจะไม่อยากอยู่ในสายตาพ่อแม่และเขามากกว่า ระหว่างเดินทางกลับห้องชั้นบนสุดของตึก R-1 ที่มีเพียงเขาครอบครอง อีก 2 ชั้นถัดลงมาคือห้องของลูกน้องคนสนิท ดลและเต้ นอกนั้นเป็นชั้นของสำนักงานที่แบ่งเป็นของเขาครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งให้เช่าโดยบริษัทเอกชนทั่วไป ลิฟต์ส่วนตัวที่มีเพียงแค่เขาคนเดียวหยุดที่ห้องหรู ในมือยังคงเปิดกล้องวงจรปิดตัวที่ถูกซ่อนไว้ ภาพของเด็กสาวกำลังเก็บของและยกมือไหว้อาจารย์แก้วผู้เป็นอาจารย์ประจำห้องสมุด เธอเป็นคนของพ่อเขาทำหน้าที่เป็นหัวหน้าห้องสมุดแห่งนี้มาตลอด และนั้นคืองานบังหน้ามีหลายอย่างที่เธอทำให้ตระกูลของเขา แต่ข้อหนึ่งที่ไว้ใจได้คือเธอเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่จิตใจดีและซื่อสัตย์ คุณสมบัติที่เหมาะกับการเป็นอาจารย์อย่างยิ่ง "สกาย" "ครับคุณคีย์" "ขอประวัติผู้หญิงคนนี้" "ครับ" เสียงตอบรับของโปรแกรมอัจฉริยะที่เขาสร้างขึ้นมาเอง สามารถค้นหาที่ทุกอย่างบนโลกใบนี้ได้แม้แต่การเจาะระบบกระทรวงกลาโหมของประเทศมหาอำนาจเขาก็เคยทำมาแล้ว เขาทิ้งของทุกอย่างไว้บนโซฟายาวกลางห้อง ก่อนจะเดินเข้าห้องไปจัดการอาบน้ำเพื่อให้เวลากับสกายได้จัดการประมวลผลและพร้อมจะให้เขาดูตอนที่เขากลับออกมา "ออญ่า" นั่นคือครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อเธอ นับจากวันนั้นเป็นเวลาเกือบ 1 ปีเต็มที่เขาต้องกลับบ้านค่ำเกือบทุกวันถ้าเขาไม่ติดต้องทำธุระอื่น เขาสั่งดลกับเต้เลื่อนโต๊ะทำงานหันไปทางบานกระจกห้องสมุด เพื่อเขาจะได้นั่งมองเธอจากตรงนี้เงียบ ๆ บางวันเธอก็ไม่มาบางวันเธอก็มาแต่บ่าย มีเพื่อนสาว 2 คนกับเพื่อนผู้ชายอีก 2 สลับกันมาพร้อมเธอ กลับพร้อมกันบ้างไม่ก็เหลือแค่เธอคนเดียว จนวันนี้ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเธอด้วยท่าทางที่ใครเห็นก็ต้องรู้ว่าต้องการอะไร เป็นครั้งแรกที่เขาเองรู้สึกไม่ชอบใจนัก แล้วใครที่ไหนจะชอบใจละในเมื่อแมวน้อยขนฟูขี้เซาที่ตัวเองเฝ้าดูแลมาตลอดกำลังหันไปสนใจกับคนที่แค่ผ่านทางมาเจอ