หลังจากเท้าอันยืดยาวกระทบขาขาว ๆ วันที่ไปกินบุฟเฟ่ต์ พริกหวานก็ยังคงทำเหมือนเผ่าพลเป็นอากาศธาตุ มีเดินผ่านเจอกันบ้างทั้งที่ปกติร้อยวันพันปีเผ่าไม่เคยเดินออกนอกเขตตึกวิศวะสักครั้ง จากที่เคยกินข้าวในห้องเฉพาะกับอิลและคุณคีย์ ตอนนี้เขาถึงกับออกปากชวนอิลไปเดินหาซื้อข้าวบ้างในบางวัน ส่วนคุณคีย์เขาไม่ออกไปไหนอยู่แล้วมีแต่ออญ่าที่ต้องมาหาที่ดามิทรีแล้วก็สวีทกันสองคน หรือต่อให้คุณคีย์ออกมาเขาก็ใส่หน้ากากปิดหน้าไว้อยู่ดี ถ้าเผ่าชวนออกมาจะเป็นภาระทางสายตาชาวบ้านมากกว่าเดิมที่มีแค่เขากับอิลไปอีก มีแต่อิลที่ตัวสบายสุดไม่ปิดแต่ก็ไม่เปิดถ้าเผ่าไม่ชวนเขาก็สั่งมากินเหมือนเดิม จะเดินออกไปให้เมื่อยให้ร้อนทำไมกัน แต่ถ้าจะออกมาเปิดหูเปิดตาก็ไม่ติด
"ไอ้เผ่านี่เป็นเดือนแล้วมึงตัดใจไหม?"
"ตัดใจเรื่อง"
"พริก"
"กูไม่ได้คิดอะไรมึงอย่างเพ้อเจ้อ"
"นั่งเป็นหมาขนาดนี้ไปให้เขาเห็นหน้าที่โรงอาหารเขายังเมิน"
"..."
