ตอนที่ 7 ฝืนใจตัวเอง

1504 Words
รถมาสปอร์ตหรูคันสีดำโดยมีคนขับคือ แดเนียล และหลังรถสปอร์ตหรู เป็นรถเก๋งหรูสีดำของบอดี้การ์ดของเขาอีกสองคัน เอลล่าหันไปหาแดเนียลและเอ่ยบอกเขา “ขอบคุณมากค่ะที่มาส่ง คุณกลับไปแต่งตัวเถอะ เดี๋ยวฉันไปหาที่กาสิโนช่วงบ่ายสอง” “นี่มันหกโมงครึ่งเองคุณเลขา คุณจะให้ผมไปทำอะไร ผมรอได้” แดเนียลเอ่ยบอกเช่นนี้ “คุณกลับไปเถอะ ฉันไม่อยากให้ชาวบ้านแตกตื่น เพราะมีมาเฟียหน้าเลือดคอยทวงหนี้มาจอดหน้าบ้านฉัน” “ผมเป็นเจ้านาย และคุณควรไปดูน้องสาวของคุณได้แล้ว” แดเนียลเอ่ยด้วยรอยยิ้ม เอลล่าจึงก้าวเดินไปที่ประตู เธอรู้ว่าประตูบ้านยังล็อกอยู่ เธอจึงเอากุญแจในกระเป๋าสะพายมาไขออก ไม่ช้าลูกบิดก็เปิดได้ เธอจึงเดินเข้ามาในบ้าน พบว่าเจสซี่กำลังสะพายกระเป๋าอยู่ที่โต๊ะกินข้าว เอลล่าจึงเอ่ยทักทายเจสซี่ทันที “เจสซี่” เอลล่าเอ่ยเช่นนี้ เจสซี่จึงเอ่ยถามเธอทันที “หวัดดี เมื่อคืนพี่นอนที่ทำงานเหรอ” เจสซี่เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม “ใช่จ้ะ แล้วกินอะไรแล้วหรือยัง” เอลล่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ความจริงเธอก็ไม่อยากโกหก แต่ไม่อยากให้เจสซี่รู้ว่า เธอเมาแล้วหลับในห้องของเจ้านาย “ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสองวัน เมื่อคืนกับเมื่อเช้า” เจสซี่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “พี่ขอโทษ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงสำนึกผิด “ไปโรงเรียนเถอะเดี๋ยวจะเข้าเรียนไม่ทัน” เจสซี่เอ่ยจบ แล้วเดินออกมานอนบ้านเขาเห็นชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลา แต่งสวมชุดสูทดูดีมีภูมิฐาน อยู่ข้างๆ รถสปอร์ตหรู ยืนเท้าเอวข้างหนึ่ง และในมืออีกข้างของเขากำลังควงกุญแจรถอยู่ เธอจึงเอ่ยถามทันที “คุณเป็นใครถึงมายืนหน้าบ้านของหนู” เธอเอ่ยถามเช่นนี้ เขาจึงยิ้มที่มุมปากและเอ่ยบอกเธอ “ฉันชื่อแดเนียล ฉันเป็นเจ้านายของเอลล่า พี่สาวของเธอ” แดเนียลเอ่ยบอกเช่นนี้ เจสซี่จึงเข้าไปสวมกอดเขาทันที ทำชายหนุ่มแตกตื่นตกใจ เมื่อเธอมาสวมกอดแบบนี้ เจสซี่มองเขาและเอ่ยบอก “ขอบคุณที่รับพี่สาวหนูเข้าทำงาน” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไร แต่ปล่อยก่อน” เขาเอ่ยบอกและแกะมือเธอออกทันที เธอถอยออกมาสองก้าวและยิ้มให้เขา เอลล่าก้าวเดินออกมาจากหน้าบ้าน เอ่ยถามแดเนียล “ทำไมคุณยังไม่ไปอีก” “คุณเลขา ผมต้องรอคุณกลับไปด้วยกัน” แดเนียลเอ่ยด้วยรอยยิ้ม เจสซี่จึงถามขึ้นด้วยความสงสัย “เลขาคืออะไรคะ ใช่ เลขานุการที่พี่เคยพูดถึงใช่ไหม แล้วมันมีหน้าที่อย่างไงหรือคะ” เจสซี่เอ่ยถามเช่นนี้ เอลล่ามองใบหน้าแดเนียลที่ยิ้มให้เธอ “ขี้ข้า” เอลล่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระแทกแดกดัน “ขี้ข้าคืออะไร?” เจสซี่เอ่ยถามด้วยความสงสัยเพิ่มขึ้นไปอีก ทำให้แดเนียลรีบพูดขึ้นทันที “เลขานุการ ไม่ใช่ขี้ข้าอย่างที่คุณเลขาบอกหรอกนะสาวน้อย แต่เลขานุการ คือ ผู้ช่วยแบ่งเบาภารกิจของผู้บริหาร ช่วยอำนวยความสะดวก และช่วยให้งานสำเร็จลุล่วงอย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น” แดเนียลเอ่ยจบ เอลล่าจึงเอ่ยสวนขึ้นมา “ขี้ข้าดีๆ นั้นแหละ” เอลล่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “เอาล่ะ หนูต้องไปโรงเรียนแล้ว เดี๋ยวหนูไปกับรีล่าก็ได้” เจสซี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย เธอยืนอยู่ตรงนี้คงไปไม่ทันเข้าเรียนแน่ “ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ไปส่ง” เอลล่าเอ่ยเช่นนี้ ทำให้แดเนียลเอ่ยขึ้นมาทันที “วันนี้ฉันจะไปส่งเธอดีไหมสาวน้อย” แดเนียลเอ่ยเช่นนี้ แล้วชี้ไปที่รถสปอร์หรูคนสีดำเปิดประทุนของเขา ทำให้เจสซี่ถึงกับตาโต “จริงหรือคะ” เจสซี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น แล้วก้าวไปเปิดประตูรถ แล้วขึ้นไปนั่ง “เดี๋ยวก่อนเจสซี่ เธอต้อง...” เอลล่าเอ่ยยังไม่จบคำ แดเนียลจึงเอ่ยขึ้นทันที “ไปด้วยกันคุณเลขาไม่เปลืองน้ำมันรถ” แดเนียลเอ่ยเช่นนี้ เจสซี่กวักมือเรียกเธอด้วยรอยยิ้มที่ดูมีความสุข เอลล่าจนปัญญาจึงขึ้นนั่งข้างเจสซี่ แดเนียลเดินไปนั่งฝั่งคนขับ หลังจากแดเนียลขับรถไปส่งเจสซี่ที่โรงเรียน เขาก็ขับรถมายังตึกเวลที่ตั้งของไนต์คลับและเพนท์เฮ้าส์หรูหราของเขา แดเนียลพาเธอขึ้นมายังชั้นบนสุดของตึก แดเนียลก้าวเดินออกมาก่อนเธอ เอลล่าก้าวเดินตามเขา แล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ทำไมต้องให้ฉันมาแต่งตัวที่นี่” “ผมกลัวว่าคุณแต่งตัวเป็นยายเพิ้ง ผมเลยให้คุณมาแต่งตัวที่นี่ เพราะว่างานนี้สำคัญมาก ผมต้องซื้อที่ตรงนั้นให้ได้” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง หญิงสาวได้อ่านข้อมูลในแท็บเล็ตแล้วว่า ที่ตรงนั้นติดหน้าหาดเป็นทำเลทองเลยทีเดียว และที่ประเมินราคาสูงลิบลิ่ว พูดถึงถ้าสร้างโรงแรมหรือกาสิโนก็ได้เงินมหาศาลจากที่นั่นเป็นแน่ “พูดถึงที่ตรงนั้นมันเป็นทำเลทองติดทะเลเลียบชายหาด ถือเป็นทำเลทองในการสร้างอสังหาริมทรัพย์เช่นกาสิโน โรงแรมหรือสวนสนุก สามารถได้อย่างเป็นกอบเป็นกำในระยะยาว” เอลล่าพูดขึ้นมา “ไอเดียดี ผมคิดจะสร้างโรงแรมกาสิโนบนพื้นนี้นั้นอยู่เหมือนกัน” “เห็นว่ามิสเตอร์แจ็คสัน แอนโทนี่ เขาเป็นนักเล่นตัวยก โดยเฉพาะบาคาร่า คุณเลยเลือกให้เขาไปที่กาสิโน” “ใช่ และเราต้องทำเป็นเล่นแพ้ เพราะเขาชอบเอาชนะ แต่ผมไม่เคยเล่นแพ้นี่แหละประเด็น” แดเนียลเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักใจ “บอส คุณก็ไม่ต้องจริงจังกับมันก็ได้ จะชนะหรือแพ้ มันดูที่การกระทำ ถ้าฝืนใจตัวเองก็อย่าไปทำ” เอลล่าเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วเธอก็หันรอบห้อง แล้วเอ่ยถามอีกครั้ง “ฉันขอพื้นที่ส่วนตัว ห้องแต่งตัวของคุณอยู่ไหนคะ” หญิงสาวถามเช่นนี้ เขาจึงชี้ไปห้องที่เปิดกว้างข้างห้องน้ำ เธอมองตามนิ้วที่เขาชี้ แล้วเดินไปที่ห้องแต่งตัวปิดประตูบานเลื่อนลง เธอเห็นชุดเดรสเกาะอกสีดำเป็นลายเงาสีเงิน ยาวจากสะโพกเพียงสองคืบ เธอจึงนำเข้าไปยังห้องน้ำทันที แดเนียลจึงนั่งลงที่โซฟาและประมวลความคิด และนำสิ่งที่เธอพูดนั้นมาคิดอีกด้วย เอลล่าได้ยินเสียงเปียโนอันไพเราะคล้ายดนตรีคลาสสิกดังขึ้นจากห้องโถง เธอจึงก้าวเดินออกมาจากในห้องแต่งตัว เพราะแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอเห็นว่าแดเนียลสวมทักสิโดนั่งเล่นแกรนด์เปียโนสีดำเงางาม อีกทั้งบนแกรนด์เปียโนยังมีแก้วคริสทัลใส่วิสกี้อยู่ในแก้ว เธอเดินตรงมาหน้าของเขา เขาจึงทอดสายตามองเธอตั้งแต่หัวจนจรดเช้า เธอสวมชุดที่เขาจัดไว้ให้ในห้อง เธอดูเซ็กซี่เกินห้ามใจ แต่ทำไมถึงมีความคิดว่าต้องห้ามแตะต้องเธอ เป็นความคิดที่ประหลาดสำหรับเขามาก “ว้าว...ชุดนี้มันเหมาะสำหรับคุณมาก คุณเลขา” แดเนียลเอ่ยด้วยน้ำเสียงตื่นตะลึง และมองเรือนร่างอวบอิ่มของเธอที่ดูล้นไปหมด หญิงสาวไม่ได้สนใจน้ำเสียงของเขาที่ตกตะลึงที่มองเรือนร่างของเธออยู่ เธอกำลังคิดว่าชุดที่ดูคับแคบไปสำหรับเธอ “คุณคงไม่ได้เอาชุดที่สาวๆ เคยใส่หรอกนะ ถ้าฉันติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ขึ้นมา ฉันเอาคุณตายแน่ ถึงคุณจะเป็นบอสของฉันก็ตาม” หญิงสาวเอ่ยเช่นนี้ และยังคงจัดชุดเดรสที่ดูมันอึดอัด เพราะเธอไม่เคยใส่ชุดแบบนี้มาก่อน “ชุดของพวกเธอผมให้แม่บ้านเอาไปทิ้งหมดแล้ว” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม แล้วดื่มวิสกี้จนหมดแก้ว ลุกขึ้นยืนก้าวเดินไปหาเธอ หญิงสาวจึงเอ่ยถามด้วยความสงสัยทันที “คุณดื่มเวลางานแบบนี้ คุณไม่กลัวจะเมาบ้างเหรอ” เธอเอ่ยถามเช่นนี้ “ไม่ แอลกอฮอล์ไม่เคยทำให้ผมเมา” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้ เอลล่าจึงดูนาฬิกาข้อมือตอนนี้ใกล้สองโมงแล้ว เธอจึงเอ่ยบอกกับเขา “บอสคะ ออกไปเลยดีไหม ตอนนี้ใกล้บ่ายสองโมงแล้ว” “เยี่ยม”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD