ฮันเตอร์...
"ไอ้ฟิว" ผมเอ่ยชื่อแล้วมองหน้าคนเพิ่งเดินเข้ามาในห้องคนที่ผมไม่คิดว่าจะต้องมาเจอมันที่นี่ผมมองหน้าไอ้ฟิวด้วยความรู้สึกค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่ก็อย่างที่รู้ๆ ว่าผมกับมันไม่ถูกกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรหน้ามันผมก็ไม่อยากจะมอง..ไอ้ลูกเมียน้อย
"ไอ้เตอร์มึงมาที่นี่ได้ยังไง?? " ผมไม่รู้ว่ามันถามผมหรือถามใครแต่ผมไม่จำเป็นต้องตอบมัน อยากจะบอกว่าพอมันเห็นหน้าผมมันก็ดูจะตกใจเหมือนกันนะมันคงไม่คิดว่าผมจะมาอยู่ที่นี่ และมันอาจจะตกใจยิ่งกว่านี้ถ้ามันรู้ว่าเด็กทั้งสองคนนี้เป็นลูกของผม อย่าหาว่าผมมโนหรือคิดไปเองเลยนะแต่ผมมีความมั่นใจ...มั่นใจแบบร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเด็กน้อยฝาแฝดทั้งสองคนเป็นลูกของผมอย่างไม่ต้องสงสัย ผมไม่รู้นะว่าเพราะอะไรถึงทำให้ผมมั่นใจได้ขนาดนั้นทั้งที่ยังไม่ได้ตรวจดีเอ็นเอแต่เซ้นส์ของผมมันบอกแบบนั้นว่าน้องข้าวปั้นกับน้องข้าวแป้งเป็นลูกของผม
"ขอบคุณนะที่มาเยี่ยมเด็กๆ ^^" ข้าวฟ่างพ
