มาเฟียหนุ่มนั่งมองห้องฉุกเฉินมานานนับหลายชั่วโมง ไม่ยอมไปไหน ดวงตาคมกริบเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา สองมือกุมเข้าหากันภาวนาขอให้ไอญ่าปลอดภัย
สิ่งที่เขาไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับเขาตอนนี้มันได้เกิดขึ้นแล้ว สาเหตุที่เขาไม่ยอมเปิดใจให้ใครก็เพราะแบบนี้รอบตัวเขามันเต็มไปด้วยอันตรายมากมายเขากลัวว่าถ้าเขารักใครสักคน คนที่เขารักจะจากเขาไปแต่กับไอญ่าเขาไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะรักเธอได้มากขนาดนี้ รักจนอยากใช้ชีวิตคู่ด้วย
วินาทีที่ไอญ่าถูกยิงหัวใจเขามันแทบสลายลงเสียตรงนั้น เธออยู่ใกล้เขามากแต่เขากับช่วยอะไรเธอไม่ได้เลยหากคนๆนั้นต้องถูกยิงทำไมไม่เป็นเขา ทำไมต้องเป็นไอญ่าเธอคงเจ็บมากตอนที่ถูกยิง
"เฮีย..." โจโฉและโจชัวเดินเข้ามาหาพี่ชายหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ
"ไบรตั้นกับแอลลี่เป็นไงบ้าง?" เขาหันไปถามน้องชายเสียงแผ่ว
"อยู่กับป้าอังค์ ตอนพวกเรากำลังมาโรงพยาบาลแอลลี่เพิ่งจะหยุดร้องไห้ เรียกหาแต่แม่"
"อืม"
