สองอาทิตย์ต่อมา
แอดดด
มาเฟียหนุ่มเดินเปิดประตูเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยของภรรยาสาวคนสวยโดยที่ในมือถือของโปรดมาด้วย เขากวาดสายตามองหาภรรยาตัวเอง ก่อนที่รอยยิ้มบนใบหน้าจะค่อยๆจางลงและหายไปในที่สุด
"ไอญ่า..!"
"คะ?" คนตัวเล็กยืนทำหน้างุนงงหน้าห้องน้ำเมื่อสามีตัวเองเรียกหาเธอด้วยใบหน้าตื่นตระหนก อย่าบอกนะว่าเขาคิดว่าเธอโดนลักพาตัวไป เพราะหน้าตาเขามันฟ้องมาก
"นึกว่าหายไปไหนใจหายใจคว่ำหมดเลย"
"ไอแค่มาเข้าห้องน้ำเองนะคะ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วย" เธอพูดไปยิ้มไปพลางเดินลากเสาที่มีน้ำเกลือห้อยอยู่มายังเตียงนอน โดยมีเขาคอยช่วยประคอง "แล้วลูกล่ะคะ?"
"อยู่กับย่าเขาแล้วก็เอลิน หิวไหมฉันซื้อของโปรดเธอมาให้ด้วยนะมีเค้กด้วยจะกินเลยไหมเดี๋ยวแกะให้"
"มันไม่ใช่ที่ไออยากกิน" เธอมองถุงในมือเขาพลางส่ายหน้าไปมา
"ก็ไหนเธอเคยบอกว่ากินเค้กช็อกโกแลตไง" หรือว่าเขาจะจำผิด?
"ก็ชอบค่ะแต่ว่า...ไม่ได้อยากกินเค้กช็อกโ
