WYBMH 40

1037 Words

DAN'S POV Lumipas ang isang bwan at tuluyan ng humilom ang sugat sa likuran ko.  Nakakagalaw na ako ng maayos.  Kinabukasan din nung ng nangyare e mas lalong dumame ang nagbabantay na sibilyan sa loob at labas ng hospital.  Ganun..  Ganun sila kayaman!  Tama si danica marami silang connection pero kahit hindi ako humiling sa kanila e kusa naman silang umaaksyon kaya wala na ako dapat ipag-alala.  Nabalita sa buong pilipinas ang nangyari pero hindi ako pinangalanan.  Muling naikalkal ang pangyayare noon. Talagang pinabroadcast nila para daw wala na magtangka at maging aware ang mga magulang.  Nakakulong na siya ngayon at hinatulan ng habang buhay na pagkakakulong.  Suot-suot ko ang uniporme ko at muling sinipat ang salamin.  This is it! Back to school.  Back to normal.  Inipit

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD