ภาพเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่นั่งอยู่ตรงหน้าโลงศพของมารดาอย่างเด็กหญิง ภาพพิมพ์ วิเศษมูล กำลังร้องไห้ตัวโยนอย่างน่าสงสาร ที่พึ่งเดียวก็คือมารดามาจากไปด้วยโรคมะเร็ง ซึ่งแม้ว่าจะพยายามรักษาตัวอย่างดีที่สุด แต่ก็ไม่สามารถยื้อชีวิตเอาไว้ได้ เธอไม่รู้เลยว่าต่อไปนี้เด็กอย่างเธอจะอยู่กับใคร และอยู่ที่ไหน ทุกอย่างมันดูมืดมนไปหมด
คนที่มาช่วยงานศพครั้งนี้ก็มาช่วยงานด้วยความเวทนาเท่านั้น แต่ไม่มีใครคิดจะรับเด็กหญิงภาพพิมพ์ไปอุปการะดูแลแต่อย่างใด ทำให้ตอนนี้เด็กหญิงไม่รู้เลยว่าอนาคตของเธอจะเป็นเช่นไร เธอได้แต่นั่งร้องไห้อยู่หน้าศพของมารดาเท่านั้น ระหว่างที่ทุกคนมัวแต่มองไปที่เด็กหญิงด้วยความสงสาร ก็มีแขกเข้ามาในงานศพของเหมือนพิมพ์ วิเศษมูล มารดาของเด็กหญิงภาพพิมพ์ แต่งตัวดูดีหน้าตาหล่อเหล่า ไม่น่าจะรู้จักกับเหมือนพิมพ์ แต่ดูจากการตรงเข้าไปกราบแล้ว ก็คงไม่ได้มาผิดศาลาแต่อย่างใด
“หนูคือภาพพิมพ์ใช่มั้ย” ตรัย
