บทที่3-1
1348 Words
ปัง!
ประตูห้องนอนถูกเปิดออกกว้างโดยไม่ได้รับอนุญาต นีเซียที่กลับมานั่งบนเตียงหันไปมองร่างสูงของอามิลที่กำลังสาวเท้ามาหยุดที่ปลายเตียงด้วยสีหน้างุนงง
“มีอะไรอ๊ะ”
นีเซียไม่ทันได้ถามจนจบประโยคต้นแขนข้างหนึ่งของหญิงสาวก็ถูกมือหนาของอามิลคว้าหมับอย่างถือวิวาสะ ก่อนจะกระชากร่างบางลงมาจากเตียง
“เป็นบ้าอะไรของคุณ”
นีเซียร้องถาม แต่เป็นอีกครั้งที่หญิงสาวไม่ได้รับคำตอบเป็นคำพูด นอกจากใบหน้าหล่อเหลาที่บูดบึ้ง นัยน์ตาสีน้ำตาลทองที่เต็มไปด้วยเพลิงโทสะยามที่จ้องมองมาที่เธอ
นี่เธอไปยั่วโมโหอีกฝ่ายตั้งแต่เมื่อไรกัน
เธอต่างหากที่ควรจะทำหน้าแบบนั้นใส่เขาไม่ใช่หรอกหรือ
“ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ”
นีเซียร้องบอก ใบหน้าของหญิงสาวเหยเกอย่างเจ็บปวดเพราะอีกฝ่ายออกแรงกับต้นแขนของเธออย่างไม่ออมแรง และแรงกระทำต่อต้นแขนก็ไม่ได้รับการผ่อนปรน แม้ว่าหญิงสาวจะโอดครวญก็ตาม
“ฉันเจ็บนะ ปล่อยฉันสิ ไอ้บ้า ไอ้โจรชั่ว”
นีเซียสบถถ้อยคำหยาบคายและนั่นทำให้อามิลยิ่งเดือดดาล นัยน์ตาสีน้ำตาลทองฉายแววกราดเกรี้ยวยามที่จับจ้องใบหน้าของเธอ ก่อนจะเค้นเสียงรอดไรฟันอย่างโกรธจัด
“คุณไม่ใช่พระชายานีน่า”
อาการขัดขืนดิ้นรนที่มีก่อนหน้านี้ของนีเซียหายไปแบบปลิดทิ้ง ร่างเล็กชะงักค้าง ลำคอของหญิงสาวแห้งผากขึ้นมาฉับพลัน นานหลายนาทีกว่าที่เธอจะหาเสียงของตัวเองเจอ ดวงตาคู่สวยไหวระริก แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่เลี่ยงการสบสายตากับเขา เรียวปากอวบอิ่มเม้มสลับคลายก่อนจะโต้แย้งกลับไปแม้ว่าน้ำเสียงจะไม่มั่นคงนัก
“ฉะ ฉันนี่แหละพระชายานีน่า”
“ผมจะให้โอกาสคุณตอบอีกครั้ง แค่ครั้งเดียวเท่านั้น”
อามิลกดเสียงต่ำราวกับว่าเขากำลังโกรธจัด นีเซียกลืนน้ำลายเหนียวหนึบลงคออย่างยากลำบาก แม้ว่าในอกจะเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังยืนยันด้วยคำตอบเดิม เพราะไม่ต้องการให้พี่สาวฝาแฝดต้องเสี่ยงกับอันตราย เพราะถึงตอนนี้เธอยังไม่ทราบถึงความต้องการของคนตรงหน้า
เธอจะไม่ยอมให้พี่สาวของเธอตกอยู่ในอันตรายเป็นอันขาด
“ฉันคือพระชายานีน่า”
“ฮึ”
อามิลแค่นเสียงขึ้นจมูก แววตาของเขายังคงฉายแววเกรี้ยวกราด กรามแกร่งบดเข้าหากันแน่นจนเป็นสันนูน ก่อนที่เขาจะออกแรงกระชากร่างบางของหญิงสาวเข้าปะทะแผ่นอกแข็งแกร่ง บอกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเดือดดาล
“คุณคิดว่าคุณจะปกป้องพี่สาวของตัวเองได้อย่างงั้นเหรอ”
“ฉันคือพระชายานีน่า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ถ้าคุณแตะต้องฉันไปมากกว่านี้ท่านชีคต้องไม่ไว้ชีวิตคุณแน่”
“ฮึ งั้นหรือพระชายา”
อามิลเหยียดยิ้ม นัยน์ตาสีน้ำตาลทองวาววับอย่างเจ้าเล่ห์จนนีเซียเริ่มหวั่นใจ แต่ถึงกระนั้นหญิงสาวก็เชิดหน้าตอบกลับไปอย่างถือดี
“ใช่ รับรองได้เลยว่าท่านชีคต้องอื้อ…”
นีเซียไม่มีโอกาสได้พูดจนจบประโยค ริมฝีปากหยักสวยของอามิลก็กระแทกบนเรียวปากอ่อนนุ่มของเธอ ไร้ความนุ่มนวล แต่เต็มไปด้วยความหยาบคาย คนสูงกว่าบดขยี้ริมฝีปากของหญิงสาวอย่างไร้ความปราณี วงแขนแข็งแรงก็กอดรัดร่างของเธอเอาไว้แนบแน่นอย่างถือวิสาสะ ร่างเล็กดิ้นรนขัดขืน ริมฝีปากอวบอิ่มร้องท้วงแต่นั่นไม่ได้ช่วยอะไรเลย
“ปล่อยฉันนะ”
มีเพียงเสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ใจความเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากรูปกระจับ แม้จะทราบว่าเธอคงไม่อาจสู้แรงที่เหนือกว่าได้ แต่นีเซียไม่ยอมแพ้ หญิงสาวยังคงดิ้นรน ใบหน้ารูปไข่สะบัดไปมาเพื่อหลบเลี่ยงจากจุมพิตดุดัน แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่หญิงสาวจะทำแบบนั้น เพราะไม่ว่าเธอจะพยายามเลี่ยงสักแค่ไหน ริมฝีปากร้อนผ่าวนั่นก็ตามประกบปิดริมฝีปากของเธอได้อยู่ดี
“ปล่อยฉันนะไอ้บ้า”
ยิ่งเธอร้องท้วง ยิ่งเธอขัดขืน อามิลก็ยิ่งบดขยี้เรียวปากอ่อนนุ่มของเธออย่างรุนแรง จนกระทั่งหญิงสาวเริ่มหายใจติดขัด อามิลจึงได้ยอมถอดจูบออกมา แต่วงแขนของเขาก็ยังคงกอดรัดร่างบางเอาไว้
“คุณยังยืนยันว่าตัวเองคือพระชายานีน่าอยู่อีกหรือเปล่า”
อามิลถามเสียงกระด้าง ดวงตาของเขาแข็งกร้าว จับจ้องอยู่ที่ใบหน้านวลเนียนที่กำลังเม้มเรียวปากเข้าหากันแน่นจนเป็นเส้นตรง ถึงแม้จะตกเป็นรอง แต่นีเซียจะไม่ยอมให้เขารังแกโดยที่ไม่ทำอะไร ถึงแม้จะต่อกรกับเขาไม่ได้ แต่เธอก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้เขารังแกง่ายๆ อย่างแน่นอน
และเธอก็พร้อมที่จะปกป้องพี่สาวฝาแฝดของเธอ
“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันคือนีน่า ชายาของชีคฟารีส องค์รัชทายาทของประเทศคาดาร์ คุณทำกับฉันแบบนี้ รับรองได้เลยว่าหัวคุณต้องหลุดจากบ่าแน่ ไอ้โจรชั่ว”
กรามแกร่งบดเข้าหากันแน่นอย่างโกรธจัด ใบหน้าหล่อเหลาถมึงทึง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเพลิงโทสะที่สามารถแผดเผาทุกสิ่งทุกอย่างให้กลายเป็นจุณได้ แต่ถึงกระนั้นนีเซียก็กล้าหาญสู้สายตากับเขา แม้ว่าจะหวั่นใจอยู่ไม่น้อยก็ตาม
“อยากเป็นพระชายานีน่ามากนักหรือไง” อามิลถามเสียงเหี้ยมเกรียม
“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันคือพระชายานีน่า คุณมันบ้า ฟังภาษาคนไม่ออกหรือไงห๊ะ”
หญิงสาวแผดเสียงใส่เขา ร่างเล็กดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนแข็งแรงอย่างต้องการเอาตัวรอด แต่ควาามพยายามของหญิงสาวก็เป็นได้แค่ความพยายามเมื่อวงแขนแข็งแรงกอดรัดเรือนกายของเธอแน่นขึ้นจนรู้สึกอึดอัด
“ปล่อยฉันสิไอ้บ้า”
เมื่อโดนด่าแทนที่อามิลจะแสดงสีหน้าโกรธเคืองเหมือนตอนแรก ใบหน้าหล่อเหลากับกระตุกยิ้มร้ายอย่างไม่น่าไว้ใจ
“พระชายานีน่าคงไม่ใช่สตรีที่พูดจาหยาบคายแบบนี้แน่ แต่ก็เอาเถอะ ถ้าคุณยืนยันว่าตัวเองคือพระชายานีน่า งั้นคุณก็ควรรับรู้เอาไว้ด้วยว่าที่ผมจับตัวพระชายามาก็เพราะ…”
“...”
“ผมหลงรักพระชายา อยากได้พระชายามาเป็นเมีย ถ้าคุณยืนยันว่าตัวเองคือพระชายานีน่าแล้วละก็ เตรียมตัวเป็นเมียไอ้โจรชั่วอย่างผมก็แล้วกัน”
กล่าวจบร่างเล็กก็ถูกเหวี่ยงขึ้นบนเตียงอย่างไม่ออมแรง นีเซียเจ็บจุกไปทั้งตัว หญิงสาวรีบคลานหนีก่อนที่อีกฝ่ายจะตามขึ้นมา แต่ก็ยังช้ากว่าอามิลอยู่มาก เมื่อมือหนาคว้าหมับเข้าที่ข้อเท้าของเธอ ออกแรงฉุดรั้ง จับร่างเล็กพลิกตัวให้นอนหงาย และจัดการทำให้หญิงสาวตกอยู่ใต้อาณัติอย่างรวดเร็ว แขนเรียวทั้งสองข้างถูกร่างสูงพันธนาการด้วยการกดข้อมือเล็กทั้งสองข้างลงบนฟูกนุ่ม
“ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้งเดียว แค่ครั้งเดียวเท่านั้น”
“...”
“คุณคือพระชายานีน่าใช่หรือเปล่า”
“ฉัน…”
นีเซียเกิดความลังเลอยู่หลายส่วน นัยน์ตาสีน้ำตาลทองฉายชัดว่าเขาพูดจริงไม่มีทีท่าล้อเล่น หญิงสาวกลืนน้ำลายเหนียวหนึบลงคอ ดวงตาคู่สวยที่ยังมีคอนแทคเลนส์สีดำสนิทปกปิดดวงตาสีเทาอ่อนเอาไว้ไหวระริก
“ตอบมา ว่าคุณคือพระชายานีน่าใช่ไหม”
เมื่อเห็นคนใต้ร่างเอาแต่อ้ำอึ้ง อามิลก็คาดคั้นเสียงดุดัน ดวงตาของเขาแข็งกร้าว และมองหญิงสาวอย่างคาดโทษ หากเธอดึงดันดื้อรั้นอีกละก็ เขาจะไม่ปราณีเธอแน่
- Writer
