ผมกับไอ้ศิวะนั่งเล่นที่ท่าน้ำต่อจนเกือบตีสองจึงแยกย้ายกัน กลับบ้าน
“เอามือถือมึงมานี่”
มันแบมือยื่นมาตรงหน้าผม
“เอาไปทำไมวะ”
“ช่วงนี้กูไม่ค่อยว่างไปหามึงที่ห้อง แต่กูอยากได้ยินเสียงมึงก่อนนอน”
ได้ยินดังนั้นผมก็ทำหน้าบึ้งตึงแทบจะทันที
“ไม่ให้ ถ้าอยากได้ยินเสียงก็มาหาสิวะ”
“หึหึ สรุปที่ไม่ยอมให้เพราะอยากให้กูไปหาว่างั้น”
“ใช่ก็บ้าละ”
“ถ้าไม่ใช่ก็เอามา เร็ว ๆ”
มันเร่งเร้าพร้อมกับแบมือรอรับโทรศัพท์ ผมจึงยอมหยิบมือถือจากกระเป๋ากางเกงส่งให้มันอย่างไม่สบอารมณ์
ไอ้ศิวะหยิบมือถือผมขึ้นไปกดยิก ๆ สองสามทีก่อนจะส่งกลับคืนมาให้ผม
“ให้กูไปส่งมั้ย”
“ไม่ต้องหรอก กูกลับเองได้ ใกล้ ๆ แค่นี้เอง มึงนั่นแหละรีบกลับไปซะ บ้านก็อยู่ตั้งไกลไม่ใช่รึไง”
“แหนะ รู้ซะด้วยว่าบ้านกูอยู่ไกล” มันว่าล้อ ๆ
“ลูกน้องกูมันรายงานหรอก กูไม่ได้ใส่ใจอะไรขนาดนั้นมึงอย่ามาสำคัญตัว ไปได้ละ”
พูดจบผมก็ดันไหล่มันให้ก้าวเด
