ง้อแหละ(มั้ง)

790 Words

วันทั้งวันหลังจากช่วยแก้วทำงานบ้านเสร็จ นาเดียร์ก็ว่างจนไม่รู้ตัวเองจะทำอะไร ปัด กวาด เช็ด ถู บ้านพักของตัวเองแล้วก็แล้ว ทำทุกซอกทุกมุมก็ยังไม่หมดวัน สุดท้ายก็ต้องพาตัวเองลงมาขลุกอยู่กับสวนดอกไม้หน้าบ้าน กล้าดอกไม้ที่เพาะไว้ก็โตจนสามารถนำมาลงดินหรือแยกใส่กระถางได้แล้วในตอนนี้ หญิงสาวจึงย้ายจากแปลงเพาะมาลงกระถาง การได้อยู่กับดอกไม้ต้นไม้ ทำให้นาเดียร์หายฟุ้งซ่านไปได้บ้าง อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องคิดถึงคำพูดของเสี่ยเสือที่พูดกับเธอเมื่อเช้าที่ผ่านมา คนอะไรไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย คนอะไรต่อว่าคนอื่นได้อย่างร้ายกาจ คนเพิ่งรู้จักกันได้ไม่ถึงเดือนจะให้รู้จักนิสัยใจคอกันได้อย่างไร ใครจะไปรู้ว่าสิ่งไหนทำได้หรือทำไม่ได้ ถ้ารู้ว่าเข้าไปถามแล้วจะถูกดูถูกและต่อว่ากลับมาแบบนี้ เธอไม่ไปยืนรอให้เมื่อยหรอกตั้งหลายนาที “คนไม่มีเหตุผล” ต่อว่าใส่ดอกไม้ที่อยู่ในมือ ดั่งต้นไม้คือใบหน้าของคนใจร้ายคนนั้น “คุยอะไรกั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD