“นั่นมันเมื่อก่อน ฉันขอโทษที่เคยทำร้ายจิตใจเธอมาตลอด ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันรักเธอแค่ไหน ให้โอกาสฉันได้แก้ตัวนะ ฉันจะดูแลเธอกับลูกอย่างดีที่สุด เท่าที่ผู้ชายคนนี้จะทำได้” ก้องภพกล่าวจริงจัง แววตาของเขาอ้อนวอนขอความเห็นใจจากหญิงสาว
“คงเพราะลูกสินะ คุณก้องถึงยอมมาสารภาพรักกับเด็กต้นห้องอย่างอัปสร” น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความสมเพชตัวเอง ถ้าไม่มีลูกเขาคงไม่มีวันตามเธอมาถึงที่นี่สินะ แล้วคำว่ารักมันก็คงเป็นคำโกหกคำหนึ่ง เพื่อให้เขาได้ลูกไปครอบครอง เธอกำลังหวังอะไรอยู่ทรงอัปสร หญิงสาวได้แต่บอกตัวเองในใจ
“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะอัปสร ฉันรักเธอจริงๆ ต่อให้วันนี้เธอไม่มีลูกฉันก็ยังจะตามหาเธออยู่ดี เพราะฉันรู้แล้วว่าเธอคือดวงใจของฉัน” ก้องภพเข้าใจในตัวทรงอัปสร เขาไม่โกรธที่เธอจะคิดเช่นนั้น เพราะที่ผ่านมาไม่มีอะไรบ่งบอกซักอย่างว่าเขารักเธอ เพราะฉะนั้นมันไม่ผิดเลยที่เธอจะไม่เชื่อในคำว่ารักของเขา
“มันเ
