“อย่าให้ได้ยินข่าวนะคะว่าเผ่นกลับกรุงเทพ” ทรงอัปสรดักคอ ก่อนที่เธอจะหลับลงไปอีกครั้งด้วยความอ่อนเพลีย เพราะช่วงนี้เธอกำลังแพ้ท้องหนักมาก
ก้องภพมองไปที่หญิงสาวด้วยแววตารักใคร่อย่างปิดไม่มิด ไม่ว่าอย่างไรเสียเขาก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้เธอเชื่อใจ และกลับไปอยู่ที่บ้านด้วยกัน ต่อจากนี้เขาให้คำมั่นกับตัวเองว่าจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจหรือเจ็บช้ำน้ำใจอีกเป็นอันขาด ลูกที่กำลังจะเกิดมาของเขาและเธอจะต้องเป็นเด็กที่เกิดมาท่ามกลางความสุขของทุกคน
หลังจากที่หลับไปเกือบตลอดช่วงบ่าย ทรงอัปสรตื่นขึ้นมาอีกครั้งตอนตะวันเกือบตกดิน เธอมองหาก้องภพ แต่ก็ไม่เห็นเขา นี่คงเป็นอย่างที่เธอคาด คนอย่างเขาจะมาทนง้องอนเธออยู่ทำไม ในเมื่อเขาไม่ได้รักเธอจริงๆ และอีกอย่างคุณหนูอย่างเขาคงไม่มีวันทำอะไรเพื่อคนอย่างเธอแน่นอน
ทรงอัปสรถอนหายใจอยู่สักพัก ก่อนที่เธอจะเดินไปที่ครัวเพื่อดูว่าวันนี้ป้านวลจะทำอะไรให้เธอรับประทาน ส่ว
