บทที่ 21 ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

1478 Words

เวลาผ่านไปค่อนคืน ท่ามกลางความเงียบสงัดของย่านการค้าในเมืองที่กำลังหลับไหล ไฟฟ้าสลัว ๆ จากเสาไฟริมทางฉายแสงสีเหลืองหม่นบนพื้นถนนที่เปียกชื้นจากน้ำค้างยามค่ำเช่นนี้ เสียงแมลงร้องหรือแมวเดินก็ได้ยินชัด แต่ที่หน้าร้านยาตระกูลหวัง…มีเงาดำร่างหนึ่งปรากฏอยู่ตรงนั้น ร่างหนึ่งซึ่งสวมเสื้อคลุมสีเข้มแนบไปกับความมืด ยืนพิงผนังอิฐเก่าของอาคารฝั่งตรงข้าม เงาสะท้อนของแสงจันทร์บนใบมีดบางเฉียบในมือของชายผู้นั้น ทำให้รู้ทันทีว่าอีกฝ่ายไม่ได้มาเยี่ยมเยียน แต่มาเพื่อฆ่า! ร่างนั้นเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง ไม่ได้ก้าวเข้าประตูหน้า แต่ลัดเลาะแนวกำแพงเข้าไปทางด้านหลังร้านที่เป็นซอยแคบ มือของเขาหยิบกุญแจบางอย่างออกมา ก่อนจะลองไขที่ลูกบิดเบา ๆ แกร็ก …ไม่ได้ผล เสียงกลอนที่ถูกล็อกจากด้านในแน่นหนากว่าที่คิด เขาเปลี่ยนวิธี ล้วงเอาเข็มเหล็กสองเส้นที่ยาวเพียงปลายนิ้ว แล้วเริ่มบิดอย่างชำนาญ ทว่า… “แกร็ก!” เสีย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD