บทที่ 22 คนของหานอวี้เหิงใครก็ห้ามแตะ

1581 Words

เสี่ยวหมิงได้นั่งรถยนต์หลายครั้งแล้วก็จริง แต่ก็ยังไม่หายตื่นเต้นครั้งนี้ก็ด้วยเช่นกัน เขาไม่คิดว่าตัวเองจะได้นั่งรถแบบนี้อีก “อาเหล่ย นายนั่งรถแบบนี้ไปโรงเรียนเท่มากเลยใช่ม๊า” เสี่ยวหมิงถามด้วยรอยยิ้ม วาดฝันว่าจะได้เป็นคุณชายหน้าตาหล่อเหลาสาว ๆ มองจนเหลียวหลัง “รถที่บ้านตระกูลกู้ไม่เท่าไหร่...แต่รถคันนี้ไม่เหมือนกัน” หยางเหล่ยบอก “ก็รถเหมือนกันจะไม่เหมือนกันได้ยังไง” หยางเหล่ยไม่รู้ว่าอธิบายไปแล้วเสี่ยวหมิงจะเข้าใจไหม รถตระกูลกู้จอดแค่หน้าประตู แต่รถตระกูลหานจอดถึงหน้าห้องก็ยังได้ เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็สัญลักษณ์ที่อยู่หน้ารถนั่นอย่างไรเล่า ที่แบ่งแยกลำดับชั้นคนมีอำนาจ เมื่อก่อนเยี่ยนเสียเอาแต่ข่มเขาว่าแค่ลูกเศรษฐีที่ไม่เอาไหน พ่อไม่ได้เรื่องพี่สาวโดนไล่ออกจากบ้าน ส่วนบิดาของเขาเป็นถึงผู้พันมันเทียบกันไม่ได้ โรงเรียนนี้เป็นของตระกูลซ่งผู้นำด้านการศึกษาและสื่อสิ่งพิมพ์ ดังนั้นสี่ตร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD