บทที่ 13 คนอย่างฉันไม่ต้องพึ่งใคร

1609 Words

“นี่แกพูดบ้าอะไร...ฮะ” เมิ่งเมิ่งไม่คิดว่าเธอจะแพ้ให้กับเด็กอายุ 18 ปีที่อยู่ตรงหน้าหรอก เธอจัดการมาตั้งแต่ยายเด็กหัวแข็งคนนี้อายุสิบห้า ทั้งยุให้สามีบังคับให้เธอขายร้านจะได้เอาเงินมาใช้ในครอบครัว ทั้งไล่ลูกจ้างของร้านออกให้หมดให้เธอวิ่งวุ่นเปิดร้านเอง ทำสารพัดแต่ยายเด็กนี่กลับฆ่าไม่ตาย วันนี้กลับมาหยิ่งผยองอีกด้วย คอยดูเธอจะไล่แม่นี่ออกไปจากบ้านให้ได้ “อย่ามาว่าพี่ถงบ้านะ แกนั่นแหละบ้า มาเล่นชู้ต่อหน้าเด็กตัวเล็ก ๆ อย่างเสี่ยวหมิงหน้าไม่อาย สามีก็อยู่ในห้องไม่ใช่หรือไง ที่สั่งไม่ให้คนขึ้นมาด้านบนก็เพราะจะทำเรื่องเหม็นคาวแบบนี้สินะ แหวะ...สกปรก” เสี่ยวหมิงไปยืนอยู่หน้าพี่ถง ราวกับจะปกป้องพี่สาวตนเอง จนถงถงอมยิ้ม ไม่เสียแรงที่ส่งเจ้าเด็กน้อยไปตีสนิทกับคนทั้งตลาด ปากกรรไกรยังยอมแพ้ แต่ทุกคำคมได้ใจเธอจริง ๆ ที่จริงเธอมาทันตอนที่เจ้าเด็กน้อยจอมโวยวายนี่ด่ายายนั่นแล้ว แต่เธออยากฟังให้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD