A child laughs when it feels joy, and cries when it feels pain. They have hearts that we must not break for they are the most precious thing in this world. Marinig ko man ang iyak at pagtawa ni Chantal ay pareho pa rin akong apektado. I feel like I could cry and laugh with her.
Hindi ko na nagawang tingnan kung ilang oras na ba ang nakalilipas ngunit kanina pang natutulog sa aking bisig si Chantal. Kung titingnan ay para lang siyang bata na walang iniindang sakit sa himbing ng tulog, ngunit ang totoo ay may sugat ang puso niya sa mga oras na ito. Subalit kahit gaano kahimbing ang tulog niya ngayon ay mababakas pa rin ang mga natuyong luha sa kanyang pisngi pati na rin ang pamumula ng kaniyang mga mata at ilong.
Ilang sandali rin ang hinintay ko bago siya makatulog nang ganito
