“Sige po, ‘nay. Matulog na po kayo, bababa na po muna ako. Pasensya na po sa abala.” Matapos ang ilang minuto pa naming pag-uusap ay nagpaalam na ako sa kanya. Muntik ko nang makalimutan na iinom pa nga pala ako ng tubig.
“Oh siya, sige. Ako ay matutulog na, hija. Ikaw rin. ‘Wag ka nang magpuyat at nang mahaba ang iyong maging pahinga. Maraming salamat ulit dito sa regalo mo sa amin ng iyong Tatay Poldo,” malambing na aniya. Hinalikan pa niya ako sa noo bago ako tuluyang tumayo sa kama.
“Good night po, ‘nay.” Naglakad na ako patungo sa pinto at muli siyang nginitian bago tuluyang lumabas. Maingat na isinara ko ang pinto bago walang ingay na humakbang papunta sa hagdan.
May halos isang oras din pala kaming nag-usap ni Nanay Cedes dahil pagtingin ko sa relo na nasa ak
