บทที่ 19 การตามใจที่ไม่มีขอบเขต 1

1398 Words

นริศตาก็พอจะรู้ว่าอธิปกเป็นพวกไม่ยอมแพ้ ซ้ำยังชอบเอาชนะ แต่ไม่คิดว่าเขาจะงี่เง่าถึงขนาดที่เธอหมดคำจะพูด เดินตามเขามาตั้งนาน อธิปกไม่ได้จะกลับบ้านอย่างที่คิด แต่ดันพาเธอออกจากร้านสุกี้มาชั้นเครื่องประดับและร้านเพชรเนี่ยนะ... เพื่อ? “เข้าไปเลือกสิ อยากได้เครื่องประดับอะไร สร้อย แหวน ต่างหูแบบไหนก็เลือกมา จะเหมาหมดร้านเลยก็ได้” นริศตาเหยียดยิ้มเพิ่งถึงบางอ้อ เธออยากจะยกนิ้วโป้งให้กับความงี่เง่าสุดยอดของเขาจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาทำอย่างนี้ทำไม แค่อยากจะโชว์ป๋าหรือรักษาหน้าที่ไปคุยโตโอ้อวดกับพีรวัสเอาไว้เสียเยอะกันแน่ ขี้เกียจพูดกับเขาที่ตอนนี้อายุสมองเท่ากับเด็กสามขวบ เธอกลอกตาหมุนตัวเดินหนีไปอีกทาง แต่อธิปกไวกว่าคว้าข้อมือเธอบังคับให้เดินเข้าร้านไปด้วยกัน “สวัสดีค่ะคุณผู้ชายคุณผู้หญิง อยากได้เครื่องประดับแบบไหน ทางเราแนะนำได้นะคะ” “เอามาทั้งหมดที่ทางร้านมี ขอแบบครบชุดและเป็นของที่ดีที่สุดมาใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD