นริศตากะพริบตาเอียงคอมองสามีที่ยืนหลับตานิ่งด้วยสีหน้าเครียดขรึม รับรู้ได้ถึงความอัดอั้นตันใจของเขาผ่านลมหายใจหนักๆ ที่ร้อนระอุ ที่จริงเธอตื่นนานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่เขาอุ้มขึ้นลิฟต์จนเจอกับอลิสาเข้านั่นแหละ แต่ที่ไม่ลืมตาเพราะไม่อยากมีส่วนร่วมกับเรื่องของพวกเขา ไม่อยากปวดหัววุ่นวาย เรื่องของใครก็ให้คนนั้นสะสางกันเอาเอง เลยรับบทผู้ชมนอนมองอลิสาเล่นใหญ่ พรสวรรค์ในการทำลายล้างของหล่อนยังคงยอดเยี่ยมไม่มีแผ่วเลย ทำให้อธิปกกลัดกลุ้มได้ทุกครั้งทุกเรื่อง
เธอไม่รู้จะเห็นใจหรือสมน้ำหน้าเขาดี?
หญิงสาวขยับตัวเพียงนิด ไม่ได้ตั้งใจจะทักเขา แต่อธิปกหูดีเกิน แค่ได้ยินเสียงนิดเดียวก็หันมามองเธอทันที
“ตื่นแล้วเหรอ ผมปลุกคุณรึเปล่า”
“เปล่าค่ะ” นริศตายิ้มบางๆ แสร้งทำหน้าไม่รู้เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น เห็นเขาถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะเดินมานั่งลงข้างๆ เธอ แนบคางสากๆ ถูไถกับแก้มเธอเล่นเบาๆ เคราของเขาเพิ่ง
