บทที่ 14
22.20น.
รถยนต์คันหรูสีดำทะมึนที่เดเนียลนั่งอยู่ค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้ามาในบริเวณบ้าน ในช่วงเวลาดึกดื่นที่คนทำงานส่วนใหญ่มักจะเข้านอนและพักผ่อนกันหมดแล้ว
แต่สำหรับเดเนียลปกติแล้วเขาจะกลับบ้านเร็วแต่วันนี้ที่กลับช้าเพราะเขามีหลายเรื่องที่ต้องไปจัดการ จึงทำให้เวลาเลิกงานของเขาผิดเพี้ยนไปหมด...
...หลังจากที่รถยนต์คันหรูขับมาจอดเทียบหน้าบ้านหลังโตแล้ว เดเนียลจึงก้าวขาลงจากรถด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่ายและอ่อนล้ากว่าทุกวัน แต่ไม่มีใครสามารถเห็นสีหน้าเหนื่อยล้าของเขาได้แม้กระทั่งลูกน้องคนสนิทอย่างแซคก็ตาม เดเนียลมักจะเก็บซ่อนอารมณ์ตัวเองไว้ให้อยู่ในส่วนลึกที่สุดที่คิดว่าไม่มีใครจะเห็นมันได้ เพราะเขาเป็นพวกจะไม่เผยความอ่อนแอให้ลูกน้องได้เห็นเป็นอันขาด ถ้ามันไม่ได้หนักจนแบกไม่ไหวจริงๆ
อีกทั้งนับตั้งแต่อิสรภาพในช่วงวัยเรียนของเขาหมดไป และต้องขึ้นมาดำรงตำแหน่งประธานบริษัทที่มีมานานตั้งแต่
