บทที่สามสิบห้า

1923 Words

ดวงอาทิตย์สาดส่องทอประกายตัดกับผืนทรายในเวลาใกล้เย็น ณ หาดภูเก็ต เคล้าคลอด้วยเสียงเพลงคลาสสิกจากกองโฆษณาชื่อดัง ร่างอ้อนแอ้นในเสื้อเกาะอกคล้ายเงือกน้อยทั้งยังสวมกระโปรงระบายหางปลาเพิ่มความน่ารัก เด็กชายในอ้อมกอดเธอมีผ้าพลิ้วคลุมทับช่วงบน ส่วนกางเกงถูกออกแบบประหนึ่งเกล็ดปลาเดินได้เพื่อให้เข้าธีม ‘mademybath’ อาบน้ำอย่างไรให้มีสุข… กล้าข้าวและญาดามีหน้าที่ถ่ายภาพนิ่งรวมถึงโฆษณาในแต่ละมุมของชายหาด โชคดีที่ถ่ายซีนสุดท้ายของวันได้ก่อนพระอาทิตย์ตกดินไม่เช่นนั้นคงกินเวลาจวบจนพรุ่งนี้ ฟองสบู่มากมายถูกเป่าด้วยพัดลม เสียงหัวเราะร่าเริงของสองแม่ลูกแม้กายจะเหนื่อยเพราะแดดร้อนเปรี้ยงแต่ก็ไม่เอ่ยปากบ่น ผิดกับคนเป็นพ่อซึ่งยืนหน้าดำคล้ำเครียดนอกเซต ใบหน้าหล่อเหลาขมวดมุ่นหงุดหงิดไม่พึงใจ อนวัฒน์พูดคุยกับริชาร์ดขณะเสียงฟึดฟัดในลำคอ ใครบ้างจะชอบให้ภรรยาตนมาแต่งกายเผยเรือนร่างต่อหน้าธารกำนัล “แกนี่น้ายัง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD