เมื่อได้ที่อยู่ชัดเจน เขาก็ตัดสินใจเดินทางเข้ากรุงเทพทันที เขาจะต้องทำให้เธอกลับมาอยู่เคียงข้างเขาในฐานะภรรยาให้ได้ แม้ว่าจะต้องพิสูจน์ด้วยอะไรก็ตาม การเดินทางกว่าหลายร้อยกิโลเมตรไม่ได้ทำให้เขาเหนื่อยแม้แต่น้อย เพราะมันเป็นการเดินทางด้วยความหวัง ความหวังที่ว่าเขาจะได้พบกับลูกและเมียของเขา คนที่เขาไม่เคยเห็นค่า และไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตาเลยสักนิด
กว่าจะมาถึงบ้านหลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยความร่มรื่นก็เป็นเป็นเวลาเย็นมากแล้ว เขากดกริ่งที่หน้าบ้าน พร้อมกับเฝ้ารอด้วยความหวัง ความหวังที่ว่าจะได้โอบกอดน้ำรินแบบไม่มีอะไรในใจอีกต่อไป เพราะเมื่อก่อนทุกครั้งที่เขากอดเธอ เขาต้องบอกตัวเองอยู่เสมอว่าห้ามตกหลุมรักเธอ เธอเป็นเพียงแค่นางบำเรอเท่านั้น และมันก็ทำให้ทุกอย่างจบลงแบบนั้น แบบที่เขายังไม่อยากจะให้อภัยตนเองเลย
“มาพบใครคะ” เด็กรับใช้เดินมาที่ประตู พร้อมกับถามชายหนุ่มหน้าตาดี ผิวสองสี ซึ่งกำลังมองเข้า
