“ได้ไปสิคะ ไม่อย่างนั้นคนบางคนก็งอนแย่เลย” ผู้เป็นมารดาตอบด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข เด็กคนนี้ฉลาดเหลือเกิน ฉลาดจนเธอต้องมองด้วยความภาคภูมิใจในผลผลิตตัวน้อยของเธอและสามี
“คนบางคนคือใครเหย๋อคะ” เด็กน้อยถามมารดาด้วยความสงสัย พร้อมกับใบหน้าที่ทำให้ทั้งบิดาและมารดาต้องเข้าไปจุ๊บแก้มทั้งสองข้างของบุตรสาวกันคนละข้าง
“คนบางคนก็คือหนูเนี่ยแหล่ะลูก หนูเป็นคนบางคนที่พ่อกับแม่รักอย่างไม่มีเงื่อนไข และพร้อมที่จะทำทุอย่างเพื่อให้หนูมีความสุข” น้ำรินอธิบายกับบุตรสาว
“สวนย้าม น้ำช้างจะได้ไปสวนย้ามใช่มั้ยคะ” บุตรสาวไม่สนใจในสิ่งที่มารดาเอ่ยซึ้งเลยสักนิด เธอยังมุ่งมั่นไปที่คำยืนยันว่าเธอจะได้ไปเที่ยวหรือไม่
“ได้ไปแน่นอนค่ะ คราวนี้พอใจยังคะ” ผู้เป็นบิดารีบตอบด้วยความเอ็นดู เพราะดูท่าแล้วว่าเจ้าตัวเล็กจะไม่ยอมจบง่ายๆ ถ้าจะได้ยินคำตอบ
“พอใจมากค่ะ พอใจที่สุดเลยค่ะ” เด็กน้อยพยักหน้าหงึกๆ ด้วยความพึงพอ
