บอดี้การ์ดเต็มไปหมด

1069 Words
ตอน 2 ภายในรถยนต์หรูของวายุช่วงเย็น... รถคันสีขาวแล่นเรียบไปตามถนนใหญ่ ภายในเงียบสงบ มีเพียงเสียงเครื่องยนต์ วายุกำลังขับรถด้วยท่าทีผ่อนคลาย สายตาเหลือบมองถนนเป็นจังหวะ แต่ไม่ลืมหันมามองยูจินเป็นระยะ ยูจินเธอนั่งเงียบๆ อยู่ข้างคนขับ มือวางบนตัก มองออกไปนอกหน้าต่างอย่างสบายใจ ก่อนจะเอ่ยขึ้น ยูจินหันมามองวายุ ยิ้มบาง ๆ "ลงไปทานขนมก่อนไหมวายุ? วันนี้แม่อบชิฟฟ่อนมัทฉะไว้ด้วยนะ" วายุหันมามองเธอแวบหนึ่ง แล้วถอนหายใจเล็กน้อย เหมือนรู้สึกเสียดายนิด ๆ วายุน้ำเสียงสุภาพแต่มีความเกรงใจ "วันนี้ต้องขอตัวก่อนนะยูจิน... เฮียวาเพิ่งมาถึงบ้านเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว" ยูจินชะงักเล็กน้อย มองหน้าเขานิ่งไปนิดหนึ่ง "...เฮียวา?" ยูจิน~คิดในใจ~ ไม่ยักรู้ว่าวายุมีพี่ชายด้วย... เขาไม่เคยพูดถึงเลย เธอไม่ได้พูดอะไรต่อในทันที แต่ในใจมีความสงสัยเล็กน้อยผุดขึ้น พร้อมความรู้สึกบางอย่างที่เธอเองก็ยังอธิบายไม่ได้... วายุเหมือนจะสัมผัสได้ถึงความเงียบ "เอาไว้วันหลังนะ สัญญาว่าจะไปนั่งกิน ให้หมดทั้งเคาน์เตอร์เลย" ยูจินยิ้มกลบความคิดในใจ "จะจองโต๊ะทั้งร้านให้เลยแล้วกัน" ทั้งสองหัวเราะเบาๆ พร้อมกัน รถยังแล่นต่อไปอย่างนุ่มนวล... แต่ในใจของยูจิน เริ่มมีคำถามใหม่ๆ เกี่ยวกับ “เฮียวา” ผู้มาใหม่ในเรื่องราวของวายุ ก่อนที่รถจะแล่นมาจอด หน้าร้านเบอร์รี่เจียงกุลเบาๆ ยูจิน "ขอบใจมากนะวายุที่มาส่งเรา" วายุ "ไม่เป็นไรคาบ... หรือให้เรามาส่งเธอทุกวันก็ได้นะ" ยูจินเธอรีบเปลี่ยนเรื่องทันที "ขับรถดีๆ วายุ" วายุเขาไม่ตอบอะไรเพียงแค่พยักหน้าเบาๆ แล้วยิ้มหวานเหมือนคนได้กำลังใจ ยูจินเปิดประตูกระจกเข้าร้านเบาๆ เสียงใสก็เอ่ยขึ้นทันที "กลับมาแล้วจ้ะแม่!" คุณแม่มุกดาเงยหน้ามองลูกสาวแล้วยิ้ม "ล้างมือแล้วมาแต่งหน้าเค้กให้แม่หน่อย ลูกค้าสั่งธีมอวกาศอีกแล้วลูก..." ยูจินหัวเราะเบาๆ ก่อนเดินไปหลังร้าน โลกของเธออาจจะแบ่ง เป็นสองบทบาท แต่หัวใจของเธอเต็มร้อยกับทั้งสองที่ ทั้งในโรงพยาบาลในอนาคต และในร้านเบเกอร์เจียงกุลในวันนี้ ยูจินเดินเข้ามาในครัวหลังร้าน พร้อมรอยยิ้มสดใส ผูกผ้ากันเปื้อนเสร็จเรียบร้อย แม่มุกดากำลังตรวจออเดอร์ที่วางเรียงไว้บนเคาน์เตอร์ ยูจินเดินเข้าไปหาคุณแม่ "คุณแม่~ วันนี้พี่เนอาร์มาถึงไทยใช่ไหมคะ? คุณพ่อไปรับ แล้วตอนนี้อยู่ที่บ้านแล้วรึยัง?" แม่มุกดา หันมายิ้มอบอุ่น เหมือนแม่ที่มีข่าวดี "จ้าลูก~ เดี๋ยววันนี้ส่งครบทุกออเดอร์แล้ว เรากลับไปทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา กันที่บ้านนะลูกแม่เตรียมไว้หมดแล้วล่ะ" ยูจินยิ้มกว้าง ตาเป็นประกายดีใจ เธอกำลังจะเอ่ยถามต่อ เรื่องของพี่เนอาร์แต่ยังไม่ทันเปิดปาก... เสียงร้องดังลั่นครัว! ลุงช้างตะโกนเสียงดังแบบตกใจผสมเจ็บ "โอ๊ย! โอ๊ย! เจ็บบบบบ!!" เสียงเครื่องตีแป้งหยุดทันที แป๊ก! ยูจินสะดุ้งหันขวับ แม่มุกดารีบวางออเดอร์ แล้วทุกคนในครัวต่างหันไปมองที่มุมโต๊ะเตรียมแป้ง มาลีรีบวิ่งเข้าไปดู "ลุงช้าง! ลุงไปโดนอะไร?" ลุงช้างทำหน้าบูด มือขวากุมหัวแม่โป้งไว้ "เมื่อกี้เทแป้งลงเครื่อง ไม่ได้ปิดเครื่องก่อนเลยพลาด หัวแม่โป้งมือไปตีเข้ากับตัวปั่นแป้ง โอ๊ยยย..." แม่มุกดารีบเดินเข้าไปดู "ไหนมาดูลุง... เจ็บมากไหม เดี๋ยวแม่เอายาหม่องให้..." ยูจินรีบตามเข้าไป ย่อตัวลงข้างๆ "ลุงพักก่อนก็ได้นะคะ เดี๋ยวยูจินช่วยจัดเค้กให้แทน" ยูจินดูอาการแล้วเอ่ยเบาๆ "ลุงช้างเดี๋ยวหนูประคบเย็นให้นะคะ จะได้ลดอาการบวม แล้วเดี๋ยวดูอาการอีกที ว่าควรพาไปเอกซเรย์ไหม” ลุงช้างยังบ่นเจ็บ แต่ยิ้มฝืน "สงสัยวันนี้ไปส่งขนมไม่ไหวแล้วครับ เค้กอีกต้องทำยังไง ให้เรียกรถมาช่วยส่งไหมครับ" ยูจินรีบพูดขึ้นทันที "ยูจินไปส่งเองรบกวนคุณแม่ส่งโลเคชั่นให้หนูด้วยนะคะ เดียวยูจินรีบเขียนหน้าเค้กให้เสร็จก่อนนะคะ คุณลุงช้างพักก่อนนะคะ" คุณแม่มุกดา "เดี๋ยวแม่ส่งให้นะลูก ยูจินรีบไปรีบกลับนะแม่รอที่ร้าน" ยูจินตอบคุณแม่เสียมั่นใจ "จะไม่ทำให้ผิดหวังเลยค่ะ ยูจินลูกแม่มุกดาซะอย่าง" หลังจากเคลียร์งานในร้านเสร็จ ยูจินก็ขับรถเล็กคู่ใจมุ่งหน้าไปตามโลเคชั่น ที่แม่มุกดาส่งให้ในไลน์กลุ่ม ใช้เวลาไม่ถึง 30 นาทีก็มาถึง เธอมองป้ายถนนสลับกับแผนที่ในมือถือ ก่อนจะเลี้ยวเข้าซอยที่มีต้นไม้เรียงรายเหมือนทางเข้าวัง... ยูจิน~คิดในใจ~ โอ๊ย… นี่มันบ้านเหรอ? หรือสนามหลวงซ่อนอยู่ตรงนี้?! เธอชะลอรถเมื่อขับมาถึงหน้าคฤหาสน์ ประตูสูงรั้วเหล็กสีดำทอง บอดี้การ์ดในสูทดำยืนเรียงอยู่สองฝั่ง ราวกับฉากในหนังสายลับ ยูจินเธอ สูดหายใจหนึ่งเฮือกก่อนจะค่อยๆ ลดกระจกรถลงยูจินยิ้มเรียบร้อยพูดเสียงสุภาพ "สวัสดีค่ะ หนูมาส่งเค้ก บ้านมาดามอรัญญาค่ะ" บอดี้การ์ด หน้าประตู 'ร่างสู' ใส่แว่นดำมองหน้าเธอเงียบๆ อยู่ไม่กี่วินาที ก่อนจะหันไปกระซิบกับเพื่อนข้างๆ โดยไม่ปิดเสียงนัก บอดี้การ์ด 1 เสียงเบาแต่ยังได้ยินชัด "คนส่งเค้กอะไรน่ารักชะมัดวะ" ยูจินตาโตนิดๆ หน้าเริ่มขึ้นสีชมพู บอดี้การ์ด 2 หันกลับมาพูดเสียงเข้ม แต่ไม่ได้ดุ "เชิญด้านในครับ" ยูจินสะดุ้งนิดๆ ตอบกลับอย่างเร็ว "ค่ะๆ!" เธอเหยียบคันเร่งเบาๆ ขับรถเข้าไปในบริเวณบ้านที่มีสวนขนาดใหญ่ น้ำพุหน้าคฤหาสน์ และรถหรูอีกหลายคันจอดเรียงราย ยูจิน ~คิดในใจ~ ขณะจอดรถ ส่งเค้กหรือหลุดเข้ากองประกวดนางงามวะเนี่ย…
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD