ทำไมไม่บอก nc
1587 Words
เพียงแค่ปลายนิ้วออสตินก็รู้สึกถึงแรงตอดรัดชายหนุ่มดันเข้าหาเธอลึกขึ้นเพื่อเปิดทางเพราะรู้สึกว่าช่องทางรักนั้นทั้งเล็กและแคบ
“อื้อ...เจ็บ”
ใบหน้าสวยบิดเหยเกเมื่อนิ้วร้ายดันเขามาด้านในลึกจนรู้สึกอึดอัดเธอพยายามดิ้นแต่ยิ่งดิ้นกลับยิ่งรู้สึกเสียวมากขึ้น
“เจ็บหรือเสียวกันแน่เมล่อน”
เขาพูดพลางหัวเราะเมื่อเห็นสะโพกเธอเริ่มจะส่ายเข้าหานิ้วที่กำลังควานอยู่ในช่องทางคับแน่น เขาก้มลงจูบเธออย่างเร่าร้อนขณะที่นิ้วก็เคลื่อนไหวเป็นจังหวะ ความเสียวทวีมากขึ้นเมื่อปากร้อนดูดไปตามผิวหนังจนขึ้นรอยแดงก่อนจะดูดดึงเม็ดทับทิมเข้าปากอย่างหิวกระหาย วรรษมนแอ่นอกอิ่มเข้าหาปากร้อนไปตามสัญชาตญาณ
“คุณออสติน ไม่ไหว เมล่อนไม่ไหวแล้ว”
“ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม”
“ไม่เจ็บแล้วแต่เมล่อนเสียว ทรมาน”
“ตรงนี้ใช่ไหมที่เสียว”
เขาเกร็งปลายนิ้วกดเข้าหาจุดกระสันด้านในโพรงถ้ำเป็นจังหวะเร็วขึ้น
“อื้อ ตรงนั้น มันสะ เสียว คุนออสติน เมล่อนจะไม่ไหว แรงอีกนิด คุณออสตินอื้อ...”
เสียงหวานหลุดครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่อารมณ์ของหญิงสาวพุ่งสูงสุดขีด ปลายนิ้วเท้าจิกเกร็งก่อนจะกระตุกติดกันพร้อมกับลมหายใจหอบเหนื่อยอย่างหนัก ช่องทางรักคลายน้ำหวานออกมาจนชุ่มไปทั้งมือ
“เสร็จแรงแบบนี้ถ้าเป็นไอ้นั่นของฉันมันก็คงจะดีกว่านี้”
เขาพอใจที่เห็นว่าตอนนี้หญิงสาวมีอารมณ์แบบไหน
ออสตินไม่รอให้เธอหายเหนื่อยเขารีบจัดกับเสื้อผ้าของตนเองออกแล้วคร่อมทับเหนือร่างระหง จับเขามนให้แยกออกจากกันแล้วกดปลายท่อนเอ็นไปยังกลางกลีบลากไล้ขึ้นลงให้น้ำหวานอาบไปทั่วส่วนปลาย
“อื้อ...”
วรรษมนสะดุ้งเมื่อความแข็งร้อนถูไถบนกลีบสวย เธอลืมตามองหน้าเขาแล้วหัวใจก็เต้นแรงเมื่อสบกับสายตาหิวกระหายที่มองลงมา
“คุณออสติน”
“อย่าเกร็งนะเมล่อน ฉันรับรองว่าเธอจะมีแต่ความสุข”
“เจ็บ...เมล่อนเจ็บ”
“นิดเดียวเมล่อน เดี๋ยวก็ดีเอง”
เขาพูดปลอมพลางก้มลงมาจูบเธออย่างอ่อนหวาน หลอกล่อให้เธอจมลงไปในเพลิงตัณหาก่อนจะกดตัวตนเข้าหาเธอลึกทีเดียวจนสุด
“เจ็บ...”
หญิงสาวร้องลั่น เมื่อความเป็นสาวถูกท่อนเอ็นร้อนทะลุผ่านเข้ามาลึกจนสุดความยาว
“บ้าฉิบ ไม่เคยทำไม่บอก”
มาเฟียหนุ่มสบถเมื่อท่อนเอ็นของเขาทะลุผ่านเยื่อบางเข้าไปจนสุด
“เอาออกได้ไหม มันเจ็บ มันอึดอัด”
“เมล่อน เอาออกก็ยิ่งเจ็บ เชื่อฉันสิ ฉันจะขยับเบานะๆ”
เขาเองก็รู้สึกทั้งเจ็บทั้งปวดร้าวเพราะโพรงอ่อนนุ่มนั้นมันทั้งตอดและรัดความเป็นชายจนแทบจะปริแตก
“อ่า ดีมาก แน่นสุดๆ เมล่อน ดีกว่าที่ฉันคิดไว้”
“คุณออสติน...อื้ม....”
หญิงสาวเรียกชื่อเขาไม่ขาดปากเมื่อเขากระแทกความใหญ่โตเข้าหาเธอเป็นจังหวะที่เร็วขึ้นทีละนิด ความเจ็บกำลังถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่านมากกว่าปลายนิ้วเมื่อครู่
หญิงสาวจิกเล็บไปบนแผ่นหลังเขาจนเป็นทางยาวเพื่อระบายความเสียวซ่าน
“ตอดดีเหลือเกินเมล่อน แบบนี้สิถูกใจฉัน ฉันจะเอาเธอถึงเช้าเลยคอยดู”
ชายหนุ่มไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มานานแล้ว ยิ่งเห็นว่าเธอเริ่มมีอารมณ์ร่วมเขาก็ยิ่งเพิ่มแรงกระแทกเข้าหาเธอมากขึ้น ปากร้อนก็ปรนเปรอเต้าอวบอย่างไม่มีเบื่อ
“คุณออสติน อื้อ เมล่อนจะไม่ไหว มันเสียว”
“แล้วชอบไหม เสียวแบบนี้เธอชอบไหม”
“ชะ ชอบ เมล่อนชอบ ตรงนั้นมันลึก มันเสียว เมล่อนใจจะขาดแล้ว อื้อ...อ้า...”
หญิงสาวกรีดร้องอย่างสุขสมช่องทางรักตอดรัดจนคนที่ขยับอยู่ทางด้านบนก็เริ่มจะทนไม่ไหว เขาจับเรียวขาพาดบ่าแล้วถาโถมเข้าเธออย่างไม่ยั้ง
“เสียวเป็นบ้าเลยเมล่อน”
“คุณออสตินขา เมล่อนร้อน มันเสียวอีกแล้ว”
“ฉันรู้ เธอรัดแรงขนาดนี้ รออีกนิดไปพร้อมกันนะ เมล่อน”
เขากระแทกท่อนเอ็นร้อนเข้าหาเธออีกไม่กี่ครั้งก็คำรามลั่นห้อง ใบหน้าแหงนหงายไปทางด้านหลัง ขณะที่เสียงครางหวานก็ดังประสาน
วรรษมนรู้สึกอุ่นไปทั่วท้องน้อยเมื่อเขาฉีดพ่นน้ำรักออกมาอย่างมากมาย ท่อนเอ็นของเขายังกระตุกอยู่ในโพรงถ้ำขณะที่สะโพกก็ยังคงเคลื่อนไหวช้าๆ เพื่อส่งทั้งสองไปถึงปลายทางฝันอย่างยาวนาน
“เด็ดเป็นบ้าเลยเมล่อน”
หญิงสาวนอนนิ่งในขณะที่เขายังคงคร่อมทับอยู่ด้านบน
“เจ็บมากไหม ฉันไม่รู้ว่าเธอไม่เคย ถ้ารู้คงทำเบากว่านี้ เดี๋ยวฉันไถ่โทษให้นะ”
“คุณ...จะทำต่อเหรอ”
“แน่นอนสิ เด็ดแบบเธอจะให้ฉันทำครั้งเดียวได้ยังไง”
“แต่เมล่อนเจ็บ”
“แล้วเมื่อกี้ใครบอกว่าเสียว”
“คุณจะนอนกับเมล่อนกี่ครั้ง”
“ก็จนกว่าฉันจะพอใจ อยู่กับฉันได้ไหมล่ะ”
“อยู่กับคุณเหรอคะ”
“ใช้สิ ถ้าเธอยอมฉันจะให้เธอทุกอย่าง”
“ทุกอย่างจริงๆ เหรอคะ”
“แน่นอนสิ บอกมาว่าอยากได้อะไร”
“ตอนนี้เมล่อนยังคิดไม่ออกค่ะว่าอยากได้อะไร แต่คุณสัญญาแล้วนะคะว่าจะให้เมล่อนทุกอย่าง”
“ได้สิ คนอย่างฉันให้เธอได้ทุกอย่าง ขอแค่เธอยอมตามใจฉัน แต่ตอนนี้เธอให้ฉันก่อนนะ น้องชายฉันมันยังไม่อิ่ม”
ออสตินถอนตัวตนออกจากช่องทางรัก เมื่อเห็นท่อนเอ็นของตนเองเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบสีแดงก็ยิ่งรู้สึกดีมากขึ้น ตอนนี้เขายอมรับเลยว่าตนองกำลังติดใจกับหญิงสาวตรงหน้า เมื่อเธอทั้งสดทั้งซิงแบบนี้มีหรือคนอย่างเขาหักห้ามความต้องการของตนเองได้
เขาจับร่างระหงให้นอนคว่ำดึงสะโพกผายให้แอ่นขึ้นกดปลายท่อนเอ็นร้อนเข้าหาเธออย่างใจเย็น
“อื้อ คุณออสติน”
“เมล่อน เรียกฉันว่าออสตินอย่างเดียวก็พอ เรียกชื่อฉันเวลาเธอเสียว”
“ค่ะ ออสติน ตอนนี้เมล่อนเสียว
“ฉันขยับนะ ไม่เจ็บใช่ไหม”
เขาถามอย่างห่วงใยแต่จะให้เขาหยุดก็คงเป็นเรื่องยากเพราะตอนนี้ไฟในกายของเขากำลังลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง สะโพกเคลื่อนเข้าออกช้าๆ ปากก็พรมจูบไปทั้งแผ่นหลังอย่างหลงใหล กลิ่นกายของเธอช่างหอมยั่วยวนจนเขาสูดดมเข้าปอดครั้งแล้วครั้งเล่า
“ดีมากเมล่อน ตอดเก่งแบบนี้ฉันคงไปไหนไม่รอด อื้มม...”
“ออสติน คุณออสติน เมล่อนว่ามันลึกเกินไปแล้วนะคะ”
วรรษมนรู้สึกว่าครั้งนี้ชายหนุ่มกระแทกเข้าหาเธอลึกมากกว่าทุกครั้ง แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจฟังเสียงของหญิงสาวเลย มือหนาจับสะโพกบีบแรงจนขึ้นรอยมือขณะที่จะโพกก็โจนจ้วงไปในช่องทางรักอย่างรุนแรงและหนักหน่วง ความเสียวเพิ่มทวีมากขึ้น
“อ้า เมล่อน จะเสร็จอีกแล้วใช่ไหม”
“ไม่ไหวแล้วนะคะ เมล่อนจะไม่ไหว”
“ไม่ไหวก็อย่าทนปลดปล่อยออกมาสิ ฉันอยากเห็นตอนเธอเสร็จนะ”
คนพูดถาโถมแรงเข้าหา สองมือละจากสะโพกผายมายังหน้าอกอวบอิ่มปลายนิ้วสะกิดปลายยอดก่อนจะบีบแรงอย่างหนักทำเอาคนที่นอนอยู่ครางกระเส่าเพราะความเสียวซ่าน เธอกำลังจะแตะขอบฟ้าในอีกไม่ช้า ยิ่งคนด้านหลังหมุนสะโพกแล้วกระแทกหนักๆ หญิงสาวก็เกร็งสะท้าน
“ออสติน เมล่อนจะเสร็จ ออสติน แบบนั้น อ้า...”
เธอสุขสมไปอีกครั้งในขณะที่เขายังคงขยับสะโพกอย่างไม่มีพัก
“อ้า เมล่อน ฉันไม่ได้เสียวแบบนี้มานานแล้ว ขอเอานานๆ นะ”
“ไม่ไหวแล้วนะคะ เมล่อนจะไม่ไหว”
“ไม่ไหวก็เรื่องของเธอสิ เพราะยังไงฉันก็จะเอาจนกว่าจะหมดแรง”
วรรษมนไม่ได้โต้ตอบเขาเพราะตอนนี้ความเสียวซ่านกลับมาเล่นงานอีกครั้ง
หญิงสาวไม่รู้เลยว่าตนเองแตะขอบสวรรค์ไปแล้วกี่รอบต่อกี่รอบรู้แต่วันตอนนี้ช่องทางรักของเธอนั้นระบมไปหมด เธอมองคนที่กำลังเอาผ้ามาเช็ดตัวให้ด้วยสายตาที่อ่อนล้าเต็มที
“คุณออสติน เมล่อนง่วง”
“ง่วงก็นอนไปสิใครห้าม”
“คุณคงพอแล้วใช่ไหม”
“ไม่หรอก ฉันไม่เคยพอ แต่ที่หยุดก็เพราะเห็นว่าเธอคงรับอีกไม่ไหว นอนเถอะฉันจะเช็ดตัวให้จะได้หลับสบาย”
“ขอบคุณนะคะ”
“ขอบคุณที่เช็ดตัวให้หรือขอบคุณที่ฉันทำให้มีความสุขล่ะ”
“แล้วแต่คุณจะคิดเถอะค่ะ เมล่อนไม่อยากคุยด้วยแล้ว”
หญิงสาวเหนื่อยเกินกว่าจะเถียงกับเขา เธอนอนหลับตานิ่งปล่อยให้เขาเช็ดตัว ไม่นานนักออสตินก็ขึ้นมานอนข้างๆ แล้วดึงให้เธอเข้าไปกอด เธอไม่ขัดขืนเพราะรู้สึกอบอุ่นที่กับอ้อมกอดของเขา
- Writer
