ทางด้านเทียนหลง หลังจากที่ขึ้นมาบนรถลิโมฯ แล้ว ทันทีที่รถยนต์เลี้ยวพ้นจากโรงแรม คนที่นั่งอยู่ข้างคนขับก็เอี้ยวตัวมาถามผู้เป็นเจ้านาย
“ท่านหลงจะกลับเลยหรือเปล่าครับ ผมว่าสภาพนี้ท่านคงจะไปที่ตึก ชิงหลงไม่ได้แล้ว” หยวนเฟยถาม คิ้วเข้มขมวดมุ่นมองคราบกาแฟสีน้ำตาลบนเสื้อเชิ้ตและสูทของผู้เป็นเจ้านายอย่างไม่ชอบใจ
เทียนหลงก้มลงมองตาม พลางถอนหายใจยาวอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะตอบรับข้อเสนอนั้น “อืม…กลับเลยแล้วกัน ยกเลิกประชุมเย็นนี้ให้ฉันด้วย”
เขาสั่ง ทั้งที่เย็นนี้มีประชุมทางไกลกับบริษัทในเครือ แต่ตอนนี้ไม่พร้อมเสียแล้วและเขาก็ไม่มีอารมณ์อยากจะเข้าร่วมประชุมหลังจากที่เห็นสภาพของตัวเอง
“ครับ”
หยวนเฟยพยักหน้ารับ จากนั้นผู้ช่วยหนุ่มจึงหันไปสั่งคนขับรถ เมื่อรถเลี้ยวเปลี่ยนเส้นทาง หยวนเฟยหันไปมองสภาพของคนเป็นนายที่พูดได้ว่า ‘มอมแมม’ ที่สุดในรอบห้าปี แล้วได้แต่กลอกตาอย่างหงุดหงิด ไม่ได้หงุดหงิดเจ้านายเ
