“ขอบคุณสำหรับวันนี้นะคะพี่หมิงเฉิน ฉันสนุกมากเลย”
รวิสราเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้ม ตอนนี้เธอกับเขาต่างก็ยืนอยู่หน้าห้องของตนเองแล้ว โดยที่หมิงเฉินอยู่ห้องติดกันกับครอบครัวจางนี่เอง หลังจากชมซิมโฟนี ออฟ ไลท์เสร็จ สองคนนี้ก็พาเธอไปทานอาหารจีนที่ร้านชื่อดังก่อนจะพากันกลับแมนชั่น หมิงเฉินเองก็ตามมาด้วยเพราะเองก็ไม่ได้กลับห้องตัวเองหลายวันแล้วเหมือนกัน
สรรพนามที่เปลี่ยนไประหว่างรวิสราและหมิงเฉิน นั่นเป็นเพราะ หมิงเฉินอนุญาตแกมขอร้องให้รวิสราเรียกเขาเช่นนี้ เนื่องจากเขาอายุมากกว่า หญิงสาวถึงสามปี แถมเขายังเป็นเพื่อนสนิทกับพี่สาวของเธออีกด้วย แม้ว่ารวิสราจะไม่ได้เรียกเยว่ซินว่าพี่ก็ตาม
“หนูเล็กสนุกพี่ก็ดีใจแล้ว” คุณหมอหนุ่มพยักหน้าทั้งรอยยิ้มพลางพูดกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ว่าแต่เราอยากไปที่ไหนอีกหรือเปล่า ช่วงนี้พี่ว่าง สามารถพาไปได้ทุกที่นั่นแหละ”
ช่วงนี้หมิงเฉินเริ่มทำเรื่องลาพักร้อน
