เทียนหลงนั่งพิงพนักเก้าอี้ของโต๊ะอาหารขนาดสี่ที่นั่งภายในเรือนเล็กของตนเอง สองสามวันมาแล้วที่เขาย้ายมาอยู่ที่นี่ เพราะห้องนอนบนตึกใหญ่ปล่อยให้ใครบางคนครอบครองอยู่ในยามนี้
ชายหนุ่มไม่เคยโผล่ไปที่นั่นเลย แต่เขาจะได้รับรายงานเกี่ยวกับเธอทุกวันในตอนเช้าและเย็น ไม่จากป้าจางก็หยวนเฟยที่มารายงานทุกวัน
มาเฟียหนุ่มหรี่ตาลงเล็กน้อย จิบกาแฟร้อนหอมกรุ่นในมือของตนเองช้าๆ ขณะที่หูก็ฟังรายงานจากป้าจางเกี่ยวกับหญิงสาวที่ครอบครองห้องนอนของเขาบนตึกใหญ่
“เธอฟื้นขึ้นมารอบหนึ่งแล้วค่ะ” หัวหน้าแม่บ้านอดีตพี่เลี้ยงของเขาเอ่ยขึ้นมาเป็นประโยคแรก “แล้วก็เอาแต่อาละวาดร้องไห้อยากออกไปจากที่นี่ พวกเราก็เลยต้องฉีดยานอนหลับให้เธออีกครั้ง เพราะเรากลัวว่าเธอจะทำร้ายตัวเองค่ะคุณชาย”
นางจบคำรายงานด้วยอาการถอนหายใจ ก่อนจะเหลือบมองเทียนหลงด้วยสายตาเป็นคำถามว่าเขาจะให้ทำอย่างไรต่อไป ในหัวตอนนี้ผุดภาพหญิงสาวรูปร่างบอบบางแต่
