“ฉันจะไป...”
“…”
“ฉันจะไปจากที่นี่”
เขามองเธอนิ่งอยู่อย่างนั้น ดวงตาดำจัดคู่นั้นสงบนิ่งคล้ายกับไร้ความรู้สึก ขณะที่หญิงสาวได้แต่ทรุดลงอยู่กับพื้น หัวใจของเธอปวดหนึบ มือเรียวเล็กได้แต่ขยุ้มหน้าอกเอาไว้แน่น ความรู้สึกดำดิ่งจนยากที่จะกอบกู้มันขึ้นมาได้ในตอนที่มองหน้าเขา แววตาของเธอในยามนี้สั่นระริกด้วยความรู้สึกทั้งเจ็บปวดและหวาดกลัว...
“เธออยากไปจากฉันอย่างนั้นเหรออวี้หลัน”
น้ำเสียงทุ้มต่ำของเขายังคงฟังดูนุ่มนวลแม้จะเจือความแข็งกระด้างอยู่ในนั้นก็ตามที
รวิสราเม้มริมฝีปากแน่น ดวงหน้าของเธอเผือดขาวด้วยความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในอก
พญามังกรแห่งชิงหลงก้าวมาประชิดตัวเธอ มือแข็งแรงของเขาบีบท่อนแขนเล็กของเธอแน่น รวิสราดิ้นรนให้หลุดพ้นแต่คนตรงหน้ากลับยิ่งออกแรงมากขึ้นจนในที่สุดเธอก็ถูกกักเอาไว้ในอ้อมกอดแข็งแกร่งของเขา มันไม่ได้ให้ความรู้สึกอบอุ่นอีกต่อไป หากมันกลับแข็งกระด้างและเต็มไปด้วยความเ
