“พี่วาเป็นไงบ้าง” คริสรีบถามออกไปทันทีที่พี่สาวเธอกลับมาถึงบ้าน
“พี่ต้องไปทำงานกับเขา คริสต้องอยู่คนเดียวนะ” เธอจับผมทัดหูให้คนตรงหน้าอย่างเอ็นดูทั้งชีวิตนี้พวกเขาไม่เคยต้องห่างกันเลย แล้ววันนี้มันก็มาถึง
“ไม่เอาคริสไม่อยากอยู่คนเดียว” คริสร้องไห้พร้อมส่ายหน้าไปมา
“คริสฟังพี่นะ คริสอยู่ได้คริสต้องเรียนให้จบพี่จะทำงานส่งคริสเรียนพอเรียนจบแล้วพี่ใช้หนี้หมดเราจะไปอยู่ที่อื่นกัน”
“พี่วางั้นก็แปลว่าพี่ต้องลาออกจากมหาลัยหรอ”
“เราไม่มีทางเลือก”
“คริสจะตั้งใจเรียน จะรีบมาช่วยพี่ทำงาน” พูดจบคริสก็พุ่งเข้ากอดพี่สาวทั้งน้ำตา
“คริสต้องอยู่ให้ได้นะรู้ไหม”
“คริสจะอยู่ให้ได้พี่วา”
ทั้งสองกอดกันร้องไห้ ไม่รู้ว่าเป็นเวรกรรมอะไรของพวกเธอ แต่เธอก็จะสู้เพราะเธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวเขาจะทุกอย่างเพื่อน้อง เขาสัญญากับแม่ก่อนเสียว่าจะดูแลน้องให้ดีที่สุด
บ่ายของอีกวัน....
วันวาเดินมาที่คลับอย่างคนไม่มีเรี่ยวแรง ถึงจะรู้สึกว่าไม่อยากทำงานนี้แต่อีกความรู้นึงเธอก็อยากทำมันให้เร็วที่สุดเพราะจะได้หมดหนี้แต่ก็ไม่รู้ว่าอีกกี่ปีถึงจะหมดหนี้10ล้าน
“มาช้านะรู้ตัวไหม” วอมลูกน้องมาเฟียที่รออยู่หน้าคลับเอ่ยขึ้นหลังจากที่เห็นวันวาเดินเข้ามา
“ฉันต้องทำอะไรบ้าง”
“ตามมา” เขาพูดแล้วเดินนำเดินเข้าไปในคลับ ตอนนี้ไม่มีลูกค้ามีแต่พนักงานที่เตรียมของอยู่ เขาพาเธอเดินเข้ามาในห้องๆ นึงที่มีแต่ผู้หญิงสวยๆ อยู่ “ดูด้วยเด็กใหม่” เขาพาเธอเข้ามาแล้วก็พูดซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าพูดกับใครเพราะในห้องนี้มีคนเป็นสิบๆ
“เด็กใหม่หรอ” ผู้หญิงวัยสามสิบเกือบสี่สิบหันหน้ามาถามเธออย่างเป็นกันเอง
“ค่ะ สวัสดีค่ะชื่อวันวานะคะ” เธอรีบยกมือไหว้เขาเพราะหวังว่าเขาน่าจะให้คำปรึกษาเธอได้ระหว่างที่มาอยู่ที่หลายปี
“อืมฉันจ๋านะ เป็นคนดูแลพวกเธอนี้แหละหน้าตาดีใช้ได้เลยนะเนี่ย” เขาพูดกับเธออย่างยิ้มแย้มแล้วจับแขนเธอดูก่อนจะจับให้เธอหมุน “ตาลเดียวดูเด็กใหม่ด้วยนะ”
“ได้ค่ะ” ผู้หญิงวัยประมาณยี่สิบปลายๆ ก็พูดขึ้นแล้วเดินมาหาเธอ “ฉันชื่อตาล”
“ค่ะ หนูชื่อวันวา”
“โอเควันวาเดียวเธอนอนกับฉันก็ได้ “เขาหยิบกระเป๋าจากมือเธออย่างถือวิสาสะแล้วเอาไปวางไว้ก่อนจะจับมือเธอมานั่งเก้าอี้
“หนูต้องทำอะไรบ้างคะ”
“นี้ไงแต่งหน้าก่อนเลย” เขาพูดกับเธอแต่ก็ยังมองกระจกแล้วติดขนตา วันวามองรอบๆ ก็เห็นว่าทุกคนกำลังเเต่งหน้าแบบไม่มีใครสนใจใครเลย ซึ่งเธอก็งงว่าทำไมถึงแต่งกับเร็วจังนี้พึ่งบ่ายสามกว่าๆ
“ทำไมเขาต้องแต่งหน้าเร็วกันขนาดนี้คะ”
“เสร็จเร็วก็ได้ลูกค้าเร็ววันนึงเธอก็จะได้ลูกค้าหลายคน” เธอพยักหน้าเข้าใจสิ่งที่ตาลพูด “แล้วเป็นหนี้กี่บาทเนี่ย”
“10ล้านค่ะ”
“เยอะเหมือนกันนะเนี่ย แต่หน้าตาอย่างเธอเนี่ยเผลอๆมีเสี่ยมาสนใจช่วยจ่ายหนี้ให้นะฉันเห็นแบบนี้มาหลายคนละ” เธอได้แต่ภาวนาให้เป็นอย่างที่เขาพูด
“สวยมาก วันนี้เธอได้ลูกค้าแน่นอนดีไม่ดีเนี่ยคนแย่งกัน” ตาลชมวันวาที่แต่งหน้าแต่งตัวเสร็จแล้ว วันวาได้แต่คิดในใจว่าสิ่งที่เธอกำลังจะทำมันถูกไหม สิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อนแต่กำลังจะทำในอีกไม่ช้ามันคงจะไม่น่ากลัวอย่างที่เธอคิดนะ
“ตาลแต่งตัวเสร็จยังไปดูข้างหน้าให้หน่อย” จ๋าเปิดประตูห้องเข้ามาแล้วพูดขึ้น
“ค่ะ ฉันไปนะแล้วรีบๆ ตามมา”
“วันวาพร้อมยัง”
“ค่ะ พร้อม” วันวาตอบว่าพร้อมออกไปแต่ในใจไม่ใช่อย่างนั้นเลยเธอสับสนมึนงงไปหมด แต่มันก็ไม่มีทางเลือก
“ไปงั้นไปหานายก่อน” คนตัวเล็กขมวดคิ้วงงกับสิ่งที่คนตรงหน้าพูด ไปหานายไปหาทำไม?
“ไปหาทำไมคะ”
“ก็เขาจะได้รู้ไงว่าเธอเริ่มงานแล้ว” พอได้ยินคำตอบเธอก็เดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย เขาพาเธอเข้ามาห้องที่เธอเข้ามาเมื่อวานพอเข้ามาก็เจอหนุ่มมาเฟียนั่งทำงานอย่างเอาจริงเอาจัง “คุณเฟิร์สคลาสคะ วันวาพร้อมเริ่มงานแล้วค่ะ
“พร้อมแล้วหรอ” เฟิร์สคลาสมองวันวาอย่างไม่ละสายตา ก่อนจะไช่เท้าถีบพื้นแล้วเลื่อนเก้าอี้ทำงานออกมาเล็กน้อย “เธอออกไปก่อนฉันจะเช็คของ”
วันวาได้แต่มองคนที่พูดสลับกับจ๋าที่เดินออกไปทิ้งให้เธออยู่กับเขาแค่สองคน
“มานี่” เขาออกคำสั่งเรียกเธอให้เดินไปหา ส่วนเธอก็เดินไปหาเขาอย่างกล้าๆ กลัว
เฟิร์สคลาสมองคนตรงหน้าอย่างพอใจ เธอสวยมากพอแต่งหน้าใส่ชุดแบบนี้แล้ว วันนี้เธอใส่เดรสสีแดงขัดกับสีผิวขาวๆ ของเธอดีมาก เขาเห็นแบบนี้ก็ยิ่งพอใจเพราะคิดว่าเขาคงจะได้เงิน10ล้านคืนอย่างรวดเร็ว
“จะทำอะไร” วันวารีบถามขึ้นทันทีที่มือหนาของคนตรงหน้าเปิดประโปรงเดรสของเธออย่างถือวิสาสะ พร้อมกับสายตาแทะโลม
“เช็คของไง แล้วก็อยู่เฉยๆ” เขาพูดด้วยสายตาที่ดุที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นทำให้คนร่างเล็กตรงหน้าต้องอยู่นิ่งๆ อย่างตัวสั่น
มือหนาจับกระโปรงเธอเลิกขึ้นอีกครั้งจนเห็นแพนตี้จิ๋วสีดำ ส่วนวันวาก็ได้แต่กัดกรามแล้วหลับตาปี๋เธอรู้ชะตากรรมของเธอแล้วว่าต่อจากนี้ต้องเจอกับอะไร
“อย่านะ” วันวาร้องออกมาพร้อมกับตีไปที่มือของเฟิร์สคลาสอย่างแรงเพราะเขาใช้นิ้วเกี่ยวแพนตี้จิ๋วของเธอลง
“อยู่เฉยๆ “เฟิร์สคลาสไม่สั่งเปล่าเขาใช้มือเดียวของเขารวมมือทั้งสองของวันวาเอาไว้ ก่อนจะจับที่เนินอวบอิ่มของเธอ
เฟิร์สคลาสแสยะยิ้มให้กับสิ่งตัวเองกำลังจ้องอยู่ตอนนี้ นอกจากหน้าตาของเธอจะดีแล้วตรงนี้ก็ยังสวยมากอีกแบบนี้พวกเสี่ยหื่นๆ คงติดแย่ พอเช็คด้านหน้าเสร็จเขาก็จับให้เธอหันหลังแล้วชมก้นงามงอนเธออย่างละสายตาไม่ได้
“ฉันเจ็บ” ตัวเล็กพยายามปัดไปมือที่กำลังบีบก้นของเธอแต่ก็ไม่ได้ผลเลย
เฟิร์สคลาสลุกขึ้นแล้วจับวันวากดหัวลงที่โต๊ะทำงานของเขาก่อนจะใช้อีกมือที่วางปลดเข็มขัดราคาแพงของเขาออกแล้วใช้ท้าเตะขาเธอให้ขยับออกจากกันก่อนจะแทรกตัวเข้าไปอยู่ในหว่างขาของเธอ
“ฉันเจ็บนะ” วันวาพยายามขัดขืนอีกรอบ เพราะตอนนี้เธอโดนเขากดหัวลงที่โต๊ะทำงานขยับไม่ได้เลย
“ฉันบอกให้อยู่เฉยๆ ไงฉันจะสอนงานให้เธอ” เฟิร์สคลาสกระตุกยิ้มออกมาก่อนจะเปิดลิ้นชักหยิบถุงยางมาฉีกแล้วสวมใส่เจ้ามังกรยักษ์ของเขา มือหนาจับท่อนเอ็นของเขาถูไปที่รูสวาทที่แห้งเหือดของเธอแล้วค่อยๆ ดันมันเข้าไปในตัวเธอครั้งเดียว
“อร๊ายยยยย” วันวากรีดร้องออกมาเมื่อมีบางสิ่งเข้ามาในร่างกายอย่างไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้เธอเจ็บมากเหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ไม่คิดว่าครั้งแรกของเธอจะเจ็บขนาดนี้ แต่เธอก็ไม่คิดจะขัดขืนเขาแม้แต่อย่างใดเพราะยังไงก็ต้องทำงานนี้อยู่แล้วก็เลยได้แต่ข่มความเจ็บไว้ในใจ
“หึ ซิงอยู่หรอ” เฟิร์สคลาสยิ้มเมื่อเห็นเลือดสีแดงสดไหลออกมา เขาคิดว่าร่องแน่นๆ แบบนี้คงขายได้หลายตังแน่นอน “อ๊าห์ แน่นฉิบหาย” เขาคำรามออกมาพร้อมกับเริ่มกระแทกเอวเข้าออกโดยไม่สนว่าคนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างจะรู้สึกยังไง
ส่วนวันวาก็ได้แต่ข่มความเจ็บไว้ เขาไม่อยากร้องหรือครางให้คนที่กำลังทำร้ายเขาได้ยิน
“อ๊าห์ ตอดดีฉิบหายเลยเว้ย” คนร่างโตคำรามเป็นครั้งที่สองเพราะพอใจในกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเป็นอย่างมาก มือหนาเลือนมือไปหยิบบุหรี่ยี่ห้อดังมาจุดแล้วสูบอย่างสบายใจมืออีกข้างก็ใช้กดหัววันวาเอาไว้ ส่วนเอวก็กระแทกเข้าไปแบบไม่หยุด
“แค่ก แค่ก” วันวาไอออกมาเมื่อจมูกของเธอได้กลิ่นควันบุหรี่ เธอมีอาการแพ้ควันบุหรี่ตั้งแต่เด็ก เมื่อได้กลิ่นควันก็จะมีอารการไอ จาม เวียนหัว หายใจติดขัด
และไม่นานเฟิร์สคลาสก็ได้สิ่งที่เขาต้องการเขาต้องการก่อนจะถอดท่อนเอ็นออกจากตัวเธอแล้วถอยห่างออกมา
“ออกไป”
วันวามองคนที่ย่ำยีเธออย่างโกรธเคืองพร้อมกับกำมือแน่น ตอนนี้เขาอยากฆ่าคนที่อยู่ตรงหน้ามาก และเมื่อไหร่ที่มีโอกาสเธอไม่ปล่อยไว้แน่
“ตั้งใจทำงานด้วยนะหนี้จะได้หมดเร็วๆ” เขาพูดจบก็หันกลับไปสนใจงานต่อ ไม่สนใจวันวาเลยสักนิดว่าเธอจะมีอาการยังไงตอนนี้เธอแทบจะเดินไม่ไหวแล้วทุกครั้งที่ก้าวความเจ็บก็แล่นมาที่ท้องน้อยบวกกับอาการเวียนหัวอย่างรุนแรง