ทันทีที่ออกมาจากห้องนอน ชายหนุ่มก็รีบกดเบอร์โทรศัพท์เพื่อโทรกลับหาช่อฟ้าอีกครั้ง ตู๊ด...ตู๊ด....ตู๊ด...
"พี่นนท์ ถึงกรุงเทพฯ นานแล้วหรอคะ ชอบเป็นห่วงแทบแย่"
"ถึงตั้งแต่สี่โมงแล้วช่อ แต่พอดีพี่มีเรื่องยุ่งนิดหน่อย ก็เลยไม่ได้โทรกลับหาช่อน่ะ ดึกแล้วทำไมไม่นอน นอนดึกมันไม่ดีนะรู้หรือเปล่า"
"รู้สิคะ ก็ช่อรอสายโทรศัพท์จากพี่ เป็นห่วงจนนอนไม่หลับ พี่โทรกลับมาช่อก็สบายใจแล้วค่ะ ว่าแต่เมื่อกี้ใครรับสายเหรอคะพี่นนท์?"
"น้องสาวพี่น่ะ พอดีเขายืมโทรศัพท์พี่ไปโทรหาเพื่อน ช่อคิดว่าใครรับสายล่ะ"
"ช่อก็คิดว่าคงเป็นน้องพี่นนท์นั่นแหละค่ะ งั้นพี่นนท์ไปนอนเถอะ ช่อก็จะไปนอนแล้วเหมือนกัน คิดถึงพี่นนท์นะคะ แล้วเจอกันเร็ว ๆ นี้"
"ครับ นอนหลับฝันดีนะช่อ"
สายโทรศัพท์ถูกตัดลง รัชชานนท์รู้สึกไม่สบายใจเลยสักนิดที่ต้องโกหกช่อฟ้าอยู่แบบนี้ ทางออกของปัญหาครั้งนี้มันอยู่ตรงไหนเขาเองก็ยังไม่รู้เลย ถ้าวันหนึ่งทุกอย่างถูกเปิดเผย ช่อฟ้าจะรู้สึกอย่างไรกันนะ
"ชีวิตนี้มีอะไรให้เลือกได้ไหมวะ"
เสียงทุ้มบ่นดังขึ้นอย่างหัวเสีย ภาพอนาคตที่มองเห็นเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง เต็มไปด้วยความวุ่นวายที่จะไม่มีทางออกใดให้เห็นเลย
"ขอโทษนะช่อ พี่ไม่ได้อยากเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวแบบนี้เลย"
"พี่นนท์คุยกับใครคะ?"
ร่างสูงโปร่งหันกลับไปมองจ้องหน้า ลลิตามาหยุดยืนอยู่ข้างหลังของรัชชานนท์ได้สักพักแล้ว เธอไม่ได้ยินทุกคำพูดแต่พอจับใจความได้ว่าเขาต้องคุยกับผู้หญิงคนนั้นที่เพิ่งโทรมาแน่ ๆ
"ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับลิตาสักหน่อย ทำไมพี่ต้องตอบ"
"เมียน้อยพี่เหรอคะ สาวที่ไหนอีกล่ะ?"
"เรื่องของพี่"
"หึหึ เรื่องของพี่ แต่ลิตาเป็นเมียพี่นะคะ พี่อยากให้ลิตาฟ้องเมียน้อยพี่อีกงั้นเหรอ ครั้งก่อนยังไม่เข็ดหรือไง?"
เพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่มีผู้หญิงมายุ่งวุ่นวายกับรัชชานนท์ ตอนที่เขาไปประจำอยู่ที่จังหวัดระยองเธอก็ฟ้องชู้ของสามีมาแล้วครั้งหนึ่ง ถ้าจะให้ทำอีกครั้งเธอก็ไม่ขัดเลยสักนิด เพราะสุดท้ายคนที่ชนะคดีก็คือตัวเธอเองไม่ใช่ผู้หญิงที่อยากได้สามีคนอื่น
"ถ้าครั้งหน้าจะมีการฟ้องร้องเกิดขึ้นอีก คงเป็นพี่ที่ฟ้องหย่ากับลิตา"
"พี่นนท์!! พี่ฝันอยู่เหรอคะ ลิตาไม่ยอมหรอกนะ ถ้าพี่ทำให้ลิตามีความสุขไม่ได้ พี่ก็อย่าหวังเลยว่าชีวิตนี้พี่จะหาความสงบสุขให้กับชีวิตได้"
ดวงตาคู่สวยกลมโต จับจ้องมองหน้าคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าสามีด้วยแววตาที่จริงจังมาก เธอหมายความอย่างที่พูดจริง ๆ ถ้ารัชชานนท์คิดจะมีความสุขในขณะที่เธอไม่มี เธอจะทำทุกอย่างให้ชีวิตเขาพังไม่เป็นท่า
รัชชานนท์เดินหนีออกจากตรงนั้นไปอย่างรวดเร็ว ยิ่งพูดยิ่งคุยกับลลิตาอารมณ์เขาก็ยิ่งเดือดขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ แค่เรื่องช่อฟ้าเขาก็หาทางออกได้ยากลำบากอยู่แล้ว นี่ต้องมาปะทะคารมณ์กับลลิตาแบบนี้ทุกวันด้วยน่ะเหรอให้มันได้อย่างนี้สิชีวิต!