พรางรัก (ลูกเมียน้อย)

" เธอไม่ใช่น้องของฉัน "

@เช้าวันต่อมา

"อื้อ....โอ้ย...

เพลงขวัญตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ก็ต้องพบกับความผิดปกติของร่างกายตัวเอง ความปวดร้าวที่อยู่ภายในกายสาว มันหน่วงจนลุกแทบไม่ไหว อย่างกับไปออกกำลังกายอย่างหนักมาหมาดๆ ความเจ็บที่เขามอบให้ทำเอาเธอถึงกับไปไม่เป็น นอนจมอยู่กับเตียง เมื่อมองไปรอบๆห้องบนพื้นเต็มไปด้วยถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วถูกโยนกระจัดกระจายไปทั่วทั้งห้อง คนที่โดนกระทำอย่างเธอ จะพูดอะไรกับใครได้ อยากจะหาที่ระบายกับใครสักคนแต่ก็ไม่กล้าพอ ได้แต่นั่งร้องไห้กับบาปที่ไม่ได้ก่อ แต่ต้องเป็นผู้โชคร้าย ถูกลงทัณฑ์ทั้งที่ไม่มีความผิด

"ทำไมต้องทำกับเพลงถึงขนาดนี้...อึก..อึก...

ด้านของอนาวินหลังจากที่เสร็จสมดั่งใจ ก็หอบเอาสังขานที่แทบจะไม่มีแรงกลับมาที่ห้องของตัวเอง เอากับใครมาก็หลายครั้ง แต่ไม่มีครั้งไหนที่ทำให้เขาหมดแรงได้เท่าครั้งนี้ นึกแปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกัน ปกติเขาไม่เคยกินใครซ้ำสอง แต่กับเพลงขวัญมันห้ามตัวเองไม่อยู่ เหมือนมีแรงดึงดูดให้เขาต้องเข้าหาเธอทุกที หึ..เมื่อคิดได้ในใจ คงเป็นเพราะเธอตั้งใจอ่อยเขา..แต่อย่าหวังว่าคนอย่างเขาจะนึกสนใจผู้หญิงข้างทางอย่างเธอ...ที่ทำไปก็เพราะต้องการจะให้เธอได้รับความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส...รู้ดีว่าเธอคิดยังไงกับเขา เมื่อคืนระหว่างที่เข้าไปรอเพลงขวัญอยู่ในห้องนอนของเธอ เขาแอบอ่านไดอารี่ของเธอ จนได้รู้ว่าเพลงขวัญนั้นแอบรักเขามาตั้งแต่เด็ก ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็เข้าทางเขาพอดี...เขาจะทรมานเธอให้สาสมกับที่แม่เธอทรมานแม่ของเขาจนต้องตรอมใจตาย

@LINE 💬

💬 Pan : เพลงวันนี้ทำไมไม่มาเรียน

💬 Pang : เพลงไม่สบายน่ะ ฝากปานลาอาจารย์ให้ด้วยนะ

💬 Pan : เป็นอะไรมากหรือเปล่า

💬 Pang : แค่ปวดหัว ครั้นเนื้อครั้นตัวเฉยๆ เดี๋ยวกินยาพักผ่อนก็น่าจะดีขึ้น

💬 Pan : งั้นเดี๋ยวปานจะโน๊ตเนื้อหาที่สำคัญไว้ให้นะ เนื้อหาวันนี้อาจารย์แกบอกจะออกข้อสอบด้วย

💬 Pang : จ้า ขอบใจมากนะปาน

💬 Pan : โอเค หายเร็วๆนะ มีคนแถวนี้เป็นห่วง 😊

💬 Pang : 😊

@ มหาวิทยาลัย

"เป็นอะไรไปว่ะไอ้ปืน เห็นมึงนั่งจ้องมือถืออยู่นานแล้วเนี้ย : โซ่ (เพื่อนสนิทผู้หญิงคนเดียวในแก๊ง)

"เปล่า..กูคุยกับน้องอยู่ : ปืน

"ไหนเอามาดูซิ : บาส

"เชี้ย ! ไหนบอกคุยกับน้องไงวะ...ร้ายนะมึง : บาสหัวเราะออกมา แล้วส่งมือถือคืนให้ปืน ทำเอาคนที่นั่งหน้านิ่งอย่างวินถึงกับต้องหันไปมอง

"อะไรว่ะ

"หรือมันคุยกับสาว : โซ่

"มันคุยกับน้องปานจริงๆโว้ย แต่เรื่องที่มันคุยมันถามถึงแต่น้องเพลง เพื่อนน้องปานคนที่สวยๆน่ารักๆ ตัวเล็กๆ ตาโตๆอ่ะ คนอะไรน่ารักเป็นบ้า : บาส

"น้อยๆหน่อยไอ้บาส : ปืน

"แตะไม่ได้เลยนะคนนี้เนี้ย : บาส

"ก็น้องเขาไม่สบาย กูก็แต่ถามดู เผื่อเป็นอะไรหนัก.. : ปืน

"มึงไม่ถามไอ้วินอ่ะ มันอยู่บ้านเดียวกัน น้องเพลงเป็นน้องมันนิ : โซ่

"กูเป็นลูกคนเดียว ยัยนั่นไม่ใช้น้องสาวกู

"มึงก็นะ จะเกลียดอะไรน้องมันนักหนา น้องก็ออกจะน่ารัก เรียบร้อยจะตาย ไม่เห็นมีพิษมีภัยกับใครเลย : โซ่

"หึ...เห็นเงียบๆ หงิมๆ แบบนั้น พิษสงรอบตัว ไว้ใจไม่ได้หรอก มึงเคยได้ยินไหม ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

"พวกมึงอย่าไปพูดกับมันเลย ไอ้วินมันหน้ามืด ความแค้นบังตา มองไม่เห็นหรอกว่าอะไรดีอะไรไม่ได้ : ปืน

"มึงก็เอาแต่ปกป้องยัยนั่น หลงเธอจนหัวปักหัวปำ

"กูไม่ได้หลง กูพูดตามที่เห็น : ปืน

"มึงสองคนเลิกทะเลาะกันได้แล้ว พูดเรื่องน้องเพลงทีไรทะเลาะกันทุกที : โซ่

"ไปหาอะไรกินดีกว่า หิวแล้ว : โซ่

"เออ..ไป : บาส

"กูไม่ไปนะ กูมีธุระ จะไปส่งพ่อกับเมียน้อยพ่อที่สนามบิน

"เออ..

อนาวินรีบขับรถกลับบ้าน ที่จริงก็ไม่ได้ไปส่งพ่อตามที่บอกหรอก พ่อกับเมียน้อยของพ่อ ดวงนภาแม่ของเพลงขวัญจะบินไปดูงานที่อิตาลี ไปแต่ละครั้งก็นานหลายเดือน ปกติแล้ว ถ้าพ่อเขาไม่อยู่อนาวินจะมานอนที่คอนโด เนื่องจากไม่อยากเจอหน้าเพลงขวัญ แต่ครั้งนี้เขารีบกลับบ้าน กลับไปดูคนขี้ออเซาะ สำออย ไปดูให้เห็นกับตาว่าไม่สบายจริงๆหรือไม่สบายเพราะอยากอ้อนใครกันแน่

@บ้านอนาวิน

"แค๊ะ แค๊ะ !! (เสียงไอของเพลงขวัญ)

"หึ..ก็ยังไม่ตายนิ

"พี่วิน !

"พี่วินไม่ได้ไปเรียนเหรอค่ะ

"ถ้าไปแล้วจะเห็นเหรอ.....ลุกขึ้นไปเปลี่ยนชุด...

"เปลี่ยนชุด..?

"สงสัยอะไร บอกให้ไปก็ไปสิ..แล้วเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าด้วยสักสามสี่ชุด

"ไปไหนคะ..

"เธอไม่ได้มีหน้าที่ถาม....มีหน้าที่แค่ทำตามที่ฉันบอก ฉันให้เวลา 5 นาที เสร็จแล้วลงไปหาฉันข้างล่าง

อนาวินสั่งเพลงขวัญเสร็จก็เดินลงมารอเธอที่ด้านล่างอย่างสบายใจ เขาจะทำอะไรกับเธอ...เธอไม่สามารถคาดเดาใจเขาได้เลย ได้แต่ทำตามที่เขาบอก เธอไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะขัดขืนได้ เขาบอกอะไร สั่งอะไรเธอก็ต้องทำตาม เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่เคยขัดใจเขาเลยสักครั้ง จะบอกว่าเธอเป็นคนหัวอ่อนก็คงไม่ผิด ยอมคนง่ายๆเพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะ นั่นแหละคือเธอ